Binding



ជាទម្រង់ Gerund ឬ Present Participle នៃ Bind
noun
1.
(A thing that binds, the act of a person or thing that binds, something that covers or binds, as a bandage, the covers of a book, having the force to hold one to an agreement, promise, etc) ដាច់ខាត, ចាំបាច់, ការរលាយចូលគ្នា, ការភ្ជាប់គ្នា
Example: A contract is binding if it is not signed.binding of a bale ខ្សែសម្រាប់ចង, binding of a book ក្រប
2.
(ច្បាប់) ត្រូវប្រត្តិតាម, ជាប់កាតព្វកិច្ច
Example: Obligatory
adjective
1.
(បច្ចេកទេស) ដែលខានមិនបាន, ដែលជាកាតព្វកិច្ច
2.
Contract is binding ដែលមិនអាចទុកជាមោឃះ
Example: The agreement is binding on both parties.
  • binding agreement
    - កិច្ចព្រមព្រៀងដែលត្រូវប្រតិបត្តិតាម
  • Binding instructions
    - សេចកី្តណែនាំដែលត្រូវប្រតិបត្តិតាម
    - សេចក្តីណែនាំដែលត្រូវប្រតិបត្តិតាម
  • non binding agreement
    - កិច្ចព្រ​មព្រៀង​ក្នុងលក្ខណៈ​មិនចាប់បង្ខំ, កិច្ចព្រមព្រៀង​មិនជាកាតព្វកិច្ច
  • non binding measure
    - វិធានការដែលចាប់បង្ខំ
  • solemn and binding agreement
    - កិច្ចព្រមព្រៀងដែលមិនតម្រូវអោយប្រតិបត្តិផ្លូវការតែគ្រប់ភាគីទាំងអស់សន្យាគោរព
ENGLISH MEANING
noun
1.
The act or process of one who, or that which, binds.
2.
Anything that binds; a bandage; the cover of a book, or the cover with the sewing, etc.; something that secures the edge of cloth from raveling.
3.
(PLURAL) The transoms, knees, beams, keelson, and other chief timbers used for connecting and strengthening the parts of a vessel.
adjective
1.
That binds; obligatory.
1.
convincing, effective, efficacious, legal, logical, powerful, sound, strong, telling valid weighty
1.
counterfeit, null, spurious, void, weak