Fundamental breach



noun
1.
(ច្បាប់) ការល្មើសជាគ្រឹះ
Example: An unexcused failure to perform, a contract promise by one of the parties which results in such detriment to the other party as substantially to deprive him of what he is entitled to expect under the contract unless the party in breach did not foresee and a reasonable person of the same kind in the same circumstances would not have foreseen such a result. The doctrine applied in transactions governed by the Convention on Contracts for the International Sale of Goods.
ឧទាហរណ៍៖ ការខកខានដែលមិនអាចដោះសារបានក្នុងការ​អនុវត្តន៍ការសន្យាក្នុងកិច្ចសន្យាដោយភាគីមួយក្នុងបណ្តា​ភាគីនានាដែលជាលទ្ធផលនាំអោយមានការខូចខាតប្រយោជន៍ដល់ភាគីម្ខាងទៀត រហូតដល់ទៅធ្វើអោយបាត់បង់ជាដុំកំភួននូវអ្វីដែលគេមានសន្ឃឹមនឹងទទួលបានតាមកិច្ចសន្យា​លើកលែងតែភាគីកំពុងលើ្មស​មិនបានមើលឃើញជាមុនហើយមនុស្សសមញ្ញទូទៅក្នុងប្រភេទដួចគ្នាក្នុងកាលៈទេសៈ ដូចគ្នាមិនបានមើលឃើញជាមុននូវលទ្ធផលដូចនោះ ។ ទ្រឹស្តីនេះអនុវត្តន៍ក្នុងកិច្ច​ការ ដែលគ្រប់គ្រងដោយអនុសញ្ញា​ស្តីកិច្ចសន្យា​សម្រាប់ការលក់ដូទំនិញជាអន្តរជាតិ ។