Field



noun
1.
A piece of open ground, a battlefield, a sports ground, the area that can be seen or observed, snares producing some natural resource, an area where practical work is done, the background, all the entrants in a contest. ទីដែន, ដី, ទីដី, field of corn ចម្ការ, field of history វិស័យ, field expenditure ចំណាយនៅនឹងកន្លែង,
Example: Working in fields.
2.
(រដ្ឋាភិបាល) តំបន់, សមរភូមិ
adjective
1.
Field corn នៃពោតសម្រាប់ឱ្យសត្វស៊ី
2.
(EDUCATION) នៃការស្រាវជ្រាវដល់កន្លែង
Example: field work
verbpast tense: fielded ; past participle: fielded ; present participle: fielding ;
1.
(បច្ចេកទេស) ដោះស្រាយបញ្ហា
2.
(កីឡា) (TRANSITIVE) (To stop or catch and return (a hall) in play) field a ball ចាប់បាន
  • drag a field
    - កៀររាបស្មើ
  • field a team
    - ដាក់អោយប្រកួត (ក្រោយរៀបចំហ្វឹកហ្វឺនហើយ)
  • field artillery
    - កាំភ្លើងសមរភូមិ
  • field capacity
    - ចំនួនទឹកដែលដីត្រូវស្រូប
  • field corn
    - ពោតសម្រាប់ឲ្យសត្វស៊ី
  • field day
    - ថ្ងៃសំរាប់ទុកធ្វើអ្វីមួយ
    - ពេលដ៏រំភើបនិងមានជោគជ័យ, សមយុទ្ធការត្រួតយុទ្ធនាការត្រួតពលទាហាន
  • field expenditure
    - ការចំណាយនៅនឹងកន្លែង
  • field glasses
    - កែវយឹត
  • field hand
    - កម្មករ (ធ្វើស្រែ)
  • field hospital
    - មន្ទីរពេទ្យនៅសមរភូមិ
  • field house
    - ផ្ទះនៅវាលស្រែ
  • field marshal
    - សេនាប្រមុខ
  • field mouse
    - កណ្តុរស្រែ
  • field of honour
    - សមរភូមិ
  • field officer
    - នាយទាហានជាន់ខ្ពស់
  • field rank
    - ឋានន្តរសក្តិជាន់ខ្ពស់ (ឋានៈលើអនុសេនីឯក និងក្រោមឧត្តមសេនីយ៍)
  • field sales force
    - អ្នកលក់ ឬតំណាងលក់ដែលធ្វើការខាងក្រៅការិល័យក្រុមហ៊ុន
  • field sales manager
    - ប្រធានទីផ្សារ
  • field trip
    - ដំណើរសិក្សា
  • field visit
    - ការចុះធ្វើកម្មសិក្សា
  • field work
    - ការងារតាមដានពិនិត្យអតិថិជន
  • first in the field
    - ក្រុមហ៊ុនមុនដំបូង​បង្កើតផលិតថ្មីចាប់ផ្តើមសេវា
  • football field
    - ធ្លាកីឡា
  • gold field
    - ទីមានរ៉ែ
  • green field site
    - តំបន់សម្រាប់អភិវឌ្ឍន៍ផ្ទះសំបែង រោងចក្រ
    - ការដ្ឋានរោងចក្រនៅទីជនបទ
  • in the field
    - ខាងក្រៅការិយាល័យ ឬក្នុងចំណោមអតិជន
  • Killing field
    - វាលពិឃាត
  • magnetic field
    - ដែនម៉ាញ៉េទិច
  • oil field
    - វាលប្រេង
  • playing field
    - ទីធ្លាសម្រាប់លេង
  • plow a field
    - ភ្ជួរ
  • potter's field
    - កន្លែងកប់មនស្សស្លាប់
  • rice field
    - ស្រែ, តំបន់, វិស័យ, ដែន
  • track and field
    - ផ្លូវ (រត់ ឬ លោតកីឡា)
ENGLISH MEANING
noun
1.
Cleared land; land suitable for tillage or pasture; cultivated ground; the open country.
2.
A piece of land of considerable size; esp., a piece inclosed for tillage or pasture.
3.
A place where a battle is fought; also, the battle itself.
4.
An open space; an extent; an expanse.
5.
Any blank space or ground on which figures are drawn or projected.
6.
The space covered by an optical instrument at one view.
7.
The whole surface of an escutcheon; also, so much of it is shown unconcealed by the different bearings upon it.
8.
An unresticted or favorable opportunity for action, operation, or achievement; province; room.
9.
A collective term for all the competitors in any outdoor contest or trial, or for all except the favorites in the betting.
10.
That part of the grounds reserved for the players which is outside of the diamond; -- called also outfield.
verbpast tense: fielded ; past participle: fielded ; present participle: fielding ;
1.
(INTRANSITIVE) To take the field.
2.
(INTRANSITIVE) To stand out in the field, ready to catch, stop, or throw the ball.
3.
(TRANSITIVE) To catch, stop, throw, etc. (the ball), as a fielder.
1.
acreage, ground, land, meadow, pasture, patch, plain, plot, range, soil, tract
2.
domain, estate, farm, realm