Own

1.

It's my own ជារបស់ខ្ញុំ, on one's own ដោយខ្លួនឯង

1.

(បច្ចេកទេស) ដែលមានដោយខ្លួនឯង, ផ្ទាល់ខ្លួន, ជាកម្មសិទ្ធិ

2.

(Belonging to oneself. -come into one's own to get one's due; obtain the fame, wealth, etc. that a person deserves. -come Into one's own to take possession of that which is due one. -hold one's own to take care of oneself; manage not to be defeated) ដែលមានខ្លួនឯង

1.

(INTRANSITIVE) (to confess to admit; recognize) own up to ទទួលសារភាព

2.

(TRANSITIVE) (to possess; acknowledge) own a house មាន, ជាម្ចាស់, own one's faults ទទួលកំហុស

3.

ទទួលស្គាល់, ទទួលកំហុស

• be his own man
  - គ្មានអ្នកណាជាចៅហ្វាយពីលើ
• come into one's own
  - ទទួលអ្វីដែលសមនឹងទទួល, ទទួលបានការទទួលស្គាល់
• dig one's own grave
  - ជីករណ្តៅកប់ខ្លួនឯង
• get one's own back
  - សងសឹក
• get one's own way
  - ធ្វើទៅតាមចំណង់ចិត្តរបស់ខ្លួន
• go one's own way
  - ធ្វើ​ទៅ​តាម​ចិត្ត​នឹក​ឃើញ​របស់​ខ្លួន
• have one's own way
  - ធ្វើទៅតាមចំណង់ចិត្តរបស់ខ្លួន
• hold one's own
  - រក្សាបានតំណែងខ្លួនឯង
• of one's own free-will
  - ដោយរីករាយដោយពេញចិត្ត
• of one's own volition
  - ដោយស្ម័គ្រចិត្ត
• on one's own
  - ដោយខ្លួនឯង
• own brand goods
  - ទំនិញដែលមានភ្ជាប់សញ្ញាឬឈ្មោះហាង
• own label
  - ស្លាកផ្ទាល់ខ្លួន, ទំនិញដែលត្រូវផលិតសម្រាប់ហាងណាមួយហើយមានឈ្មោះហាងនៅលើទំនិញ
• own label goods
  - ទំនិញដែលមានឈ្មោះហាងនៅលើនោះផ្ទាល់
• own to
  - ទទួលស្គាល់ថា
• own two feet
  - ពឹងពាក់ដោយខ្លួនឯង (ឯករាជ្យ)
• own up
  - សារភាពដោយស្មោះត្រង់
• paddle one's own canoe
  - ពឹងពាក់លើខ្លួនឯង
• pay him in his own coin
  - ធ្វើតបទៅវិញឱ្យដូចកាលគេបានធ្វើមកលើខ្លួន
• run out of own steam
  - គ្មានជំនួយ, ពឹងលើខ្លួនឯង
• to convert funds to one's own use
  - ប្រើប្រាស់ទុនរបស់អ្នកណាសម្រាប់ខ្លួនឯង

1.

Belonging to; belonging exclusively or especially to; peculiar; -- most frequently following a possessive pronoun, as my, our, thy, your, his, her, its, their, in order to emphasize or intensify the idea of property, peculiar interest, or exclusive ownership; as, my own father; my own composition; my own idea; at my own price.

1.

To hold as property; to have a legal or rightful title to; to be the proprietor or possessor of; to possess; as, to own a house.

2.

(TRANSITIVE) To grant; to acknowledge; to admit to be true; to confess; to recognize in a particular character; as, we own that we have forfeited your love.