Privileged



Past or Past Participle form of: privilege
adjective
1.
(having been granted special rights or advantages) ដែលមានសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង, គេដឹង, ដែលសំងាត់ស្របច្បាប់
2.
(បច្ចេកទេស) ដែលមានអភ័យឯកសិទ្ធ
  • Privileged communication
    - ព័ត៌មានដែលមានឯកសិទ្ធិការពារ
  • privileged evidence
    - ភស្តុតាងដែលត្រួវរក្សាទុកជាសម្ងាត់
    - ភស្តុតាងត្រូវរក្សាជាសម្ងាត់
  • privileged meeting
    - កិច្ចការប្រជុំសម្ងាត់
  • privileged question
    - បញ្ញាជាអាទិភាពនៃញ្ញតិ
ENGLISH MEANING
adjective
1.
Invested with a privilege; enjoying a peculiar right, advantage, or immunity.