positions is a form of:

Position



noun
1.
(បច្ចេកទេស) ស្ថានភាពជំហរ
2.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ទំនង, មុខងារ, ឋានៈ
verb
1.
ដាក់
  • abnormal position of heart
    - បេះដូងនៅខុសកន្លែង , បេះដូងនៅខាងស្ដាំ
  • any position act
    - អំពើវិជ្ជមានណាមួយ
  • bull position
    - ស្ថានភាពអ្នកទិញហ៊ុនផ្អិបទុកលក់យកចំណេញច្រើន
  • cash position
    - ស្ថានភាពសាច់ប្រាក់
  • cover a position
    - មានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ទិញស្តុកទុក
  • fetal position
    - ស្ថានភាពទារកក្នុងស្បូន
  • financial position
    - ស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុ
  • genucubital position
    - ស្ថានភាពក្រាប
  • genupectoral position
    - ជំហអ្នកជំងឺពេលលុតជង្គង់ ហើយអោនឲ្យដើមទ្រូងផ្អឹបនិងកំរាល
  • genu-pectoral position
    - ស្ថានភាពចំតិតគូទដោយជង្គង់ផ្ទឹមគ្នានឹងដើមទ្រូងនៅលើគ្រែ
  • high position in society
    - ឋានៈខ្ពស់ក្នុងសង្គមមនុស្ស
  • key position
    - តំណែងដ៏សំខាន់
  • lithotomy position
    - ស្ថានភាពអ្នកជំងឺពេលគ្រូពេទ្យពិនិត្យ
  • low position in society
    - ឋានៈទាបក្នុងសង្គមមនុស្ស
  • managerial position
    - តំណែងនាយក, ឋានៈគ្រប់គ្រង
  • military position
    - ទីតំាងយោធា
  • oblique position
    - ទម្រង់បង្ហាញស្មា, ទម្រង់ហុចស្មា
  • open position
    - ស្ថានការបើកចំហ
  • position of trust
    - តំណែងជាអាណត្តិ
  • rebel position
    - ទីតាំងឧទ្ទាម
  • to be in position
    - នៅក្នុងកន្លែងត្រូវ
  • to be out of position
    - នៅក្នុងកន្លែងខុស
  • to cover a position
    - មានលុយគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទិញអីវ៉ាន់ស្តុកទុក
ENGLISH MEANING
noun
1.
The state of being posited, or placed; the manner in which anything is placed; attitude; condition; as, a firm, an inclined, or an upright position.
2.
The spot where a person or thing is placed or takes a place; site; place; station; situation; as, the position of man in creation; the fleet changed its position.
3.
Hence: The ground which any one takes in an argument or controversy; the point of view from which any one proceeds to a discussion; also, a principle laid down as the basis of reasoning; a proposition; a thesis; as, to define one's position; to appear in a false position.
4.
Relative place or standing; social or official rank; as, a person of position; hence, office; post; as, to lose one's position.
5.
A method of solving a problem by one or two suppositions; -- called also the rule of trial and error.
verb
1.
(TRANSITIVE) To indicate the position of; to place.