Offense



noun
1.
~ (against something) (the breaking of a law or rule; act of offending something which annoys or displeases, injury; insult, charge, siege, attack; action against, assault) ការប្រមាថឬ មើលងាយ, កំហុស, បាប, សេចក្ដីឆ្គាំងឆ្គង, ទោស, រឿង, បទឧក្រិដ្ឋ, ទោសកម្ម, បទមជ្ឈិម, ការធ្វើអោយអាក់អន់ចិត្ដ, ការធ្វើខុស, give offense ធ្វើខុស, take offense ប្រកាន់ខឹង
2.
(Attack; onset; aggressive action) criminal offense ទោសកម្ម
Example: An offense against good taste, The loud discords were an offense to his sense of Harmony, The boxer's best offense was his left punch, Dang took offense because he thought Ms friends were laughing at him.take offense អាក់អន់ចិត្ដ, weapons of offense ការប្រហារ
Example: Their team had a poor offense.
3.
(ច្បាប់) បទល្មើស, ទោសកម្ម
Example: Any violation of law for which there is a penalty, including both felonies and misdemeanors.
ឧទាហរណ៍៖ ការរំលោភច្បាប់ដែលធ្វើអោយមានការដាក់ទណ្ឌ កម្មចំពោះការរំលោភនេះដោយរាប់បញ្ចូលទាំងបទឧក្រិដ្ឋនិងបទមជ្ឈឹមផង ។
  • capital offense
    - បទល្មើសធ្ងន់ធ្ងរ
  • customs offense
    - បទល្មើសគយ
  • divisible offense
    - បទល្មើសដែលអាចបែងចែកបាន
    - បទល្មើសដែលអាចចែងបាន
  • graded offense
    - បទល្មើសដែលបែងចែកជាកម្រិត
    - បទលើ្មសដែលបែងចែកជាក់កម្រិត
  • lesseer include offense
    - បទល្មើសរង, បទល្មើសបន្ទាប់បន្សំ
  • Lesser-included offense
    - បទលើ្មសរង, បទល្មើសបន្ទាប់បន្សំ
  • no offense
    - គ្មានចិត្ដប្រទូស្ដរាយ
  • offense against the state
    - បទល្មើសប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាល
  • Political offense
    - បទល្មើសនយោបាយ
  • regulatory offense
    - បទល្មើសចែងដោយបញ្ញត្តិ
    - បទល្មើសដែលកំណត់ដោយច្បាប់
1.
aggression affront, atrocity, crime, injustice, insult, outrage, misdeed, sin, transgression, trespass, vice, wrong
1.
innocence, morality, right