Mandate

1.

(ច្បាប់) ​អាណតិ្ត
Example: An authorization to act.
ឧទាហរណ៍៖ ការអោយអំណាចដើម្បីធ្វើឍអ្វីមួយ ។

2.

(បច្ចេកទេស) អាណត្តិ, ដីកាបង្ខំរបស់តុលាការ, ប្រគល់អាណត្តិ, ណែនាំ, តម្រង់ផ្លូវ, បង្គាប់

1.

~ for something to somebody (authority given to someone to perform a certain task or apply certain policies) លិខិតប្រគល់អំណាចឬដំណែង, សេចក្ដីបង្គាប់ឬបញ្ជា, អំណាចបញ្ជាការ, អណត្ដិ
Example: Our election victory has given us a mandate to reform the economy.

2.

(ច្បាប់) ដីកាបង្គាប់
Example: Judicial command to act.
ឧទាហរណ៍៖ បញ្ជារបស់តុលាការដើម្បីធ្វើអ្វីមួយ ។

1.

(TRANSITIVE) (to assign (region) as a mandate) ប្រគល់អណត្ដិ
Example: To receive a mandate in the elections to change foreign policy.

• bank mandate
  - ការបញ្ជាជាលាយលក្សអក្សរ​អនុញ្ញាតអ្នកណាម្នាក់​អោយចុះហត្ថលេខា​លើសែកជំនួសក្រុមហ៊ុន
• Imperative mandate
  - អាណត្តិអាជ្ញាបញ្ជា
• Representative mandate
  - អាណត្តិតំណាង
• to seek a new mandate
  - ខំប្រឹងដើម្បីបានកាន់តំណែងមួយអាណត្តិទៀត

1.

An official or authoritative command; an order or injunction; a commission; a judicial precept.

2.

A rescript of the pope, commanding an ordinary collator to put the person therein named in possession of the first vacant benefice in his collation.

3.

A contract by which one employs another to manage any business for him. By the Roman law, it must have been gratuitous.

1.

command, decree, dictate, order, ordinance, regulation