Impulse



noun
1.
~ (to do something) (an impelling force, impetus, sudden desire to do something, the motion or effect produced by a sudden action or applied force) ការប៉ះ ទង្គិចរឺរណ្ដំគ្នា, ការប្រឡូក, វិបល្លាស, ប្រឆាំង, សម្រាប់រុញរឺច្រានទៅមុខ, នៃតម្លៃ
Example: A man of impulse, be driven by impulse, To act on impulse, without stopping to think, The impulse of the storm.sudden impulse ការសម្រេចចិត្ដ, ភ្លាមៗ, ជំរុញចិត្ដ, electrical impulse សន្ទុះ
2.
(បច្ចេកទេស) ការសម្រេចចិត្តភ្លាមៗ, សន្ទុះ
  • impulse buyer
    - អ្នកដែលទិញគ្មានគ្រោងទុក
  • impulse buying
    - ការទិញដោយគ្មានគ្រោងទុក
    - ការទិញដោយមិនបានព្រាងទុក
    - ការទិញដោយពុំបានព្រៀងទុក
  • impulse byer
    - អ្នកទិញដែលមិនគ្រោងទុក
  • impulse purchase
    - ការទិញដោយឃើញភ្លាមទិញភ្លាម
  • Irresistible impulse
    - កម្លាំងជំរុញចិត្តមិនអាចទប់បាន
    - ពលវេគពុំអាចទប់បាន កម្លាំងជំរុញចិត្តមិនអាចទប់បាន
  • nerve impulse
    - ចរន្តសរសៃប្រសាទ, រំញោចនៃសរសៃប្រសាទ
  • to do something on impulse
    - ធ្វើអ្វីដោយមិនបានគ្រោងទុក
ENGLISH MEANING
noun
1.
The act of impelling, or driving onward with sudden force; impulsion; especially, force so communicated as to produced motion suddenly, or immediately.
2.
The effect of an impelling force; motion produced by a sudden or momentary force.
3.
The action of a force during a very small interval of time; the effect of such action; as, the impulse of a sudden blow upon a hard elastic body.
4.
A mental force which simply and directly urges to action; hasty inclination; sudden motive; momentary or transient influence of appetite or passion; propension; incitement; as, a man of good impulses; passion often gives a violent impulse to the will.
1.
To impel, to incite