Due care



noun
1.
(ច្បាប់) ការប្រុងប្រយ័ត្នហ្មត់ចត់
Example: The degree of care that a person of ordinary prudence and reason ("a reasonable man") would exercise under given circumstances. The concept is used in tort law to indicate the standard of care or the legal duty one normally owes to others. Negligence is the failure to use due care.
ឧទាហរណ៍៖ កម្រិត​នៃការប្រុងប្រយ័ត្នដែលជនម្នាក់មានការប្រយ័ត្នប្រយែង និងមានហេតុផលធម្មតា (មនុស្សប្រកបដោយវិចារណញ្ញាណ) នឹងយកមកប្រើនៅក្នុងកាលៈទេសៈណាមួយ ។ គោលគំនិតនេះ ដើម្បីបញ្ជាក់ពីបទដ្ឋាននៃការប្រុងប្រយ័ត្ន​ឬករណីយកិច្ចផ្លូវច្បាប់ ដែលតាមធម្មតា​គេត្រូវមានចំពោះអ្នកដទៃ ។ ការធ្វេសប្រហែសគឺការមិនបានប្រកាន់យកការប្រុងប្រយ័ត្នហ្មត់ចត់ ។