Variance



1.
(ច្បាប់) អញ្ញត្រកម្ម
Example: In zoning law, an exemption from the application of a zoning ordinance or regulation which permits a use that varies from that otherwise permitted. For example, under a zoning law X area is allocated only for agriculture purpose. But there is an exception of the use of one part of this area for industry.
ឧទាហរណ៍៖ នៅក្នុងច្បាប់បែងតំបន់ ឬបទបញ្ជាបែងតំបន់​ដែលអនុញ្ញាតអោយប្រើប្រាស់ដីក្នុងគោលបំណងមួយ​ក៏ប៉ុនែ្តការលើកលែងនោះ​គឺអនុញ្ញាតអោយប្រើប្រាស់ដីផ្សេងពីគោលបំណងរបស់បញ្ញតិ្ត​ឬបទបញ្ជាបែងតំបន់នោះទៅវិញបាន ។ ឧទាហរណ៍៖ តំបន់​អ៊ិចត្រូវបានលៃទុកសម្រាប់គោលបំណងផ្នែកកសិកម្មប៉ុណ្ណោះ ។ ប៉ុន្តែមានករណីលើកលែងមួយ​សម្រាប់អោយប្រើប្រាស់ភាគមួយ​នៃតំបន់នោះ​សម្រាប់គោលបំណងឧស្សាហកម្ម ។
noun
1.
(ច្បាប់) ការខ្វែងគំនិត, ភាពមិនស្របគ្នា, អញ្ញត្រកម្ម
2.
(FIGURATIVE) ការខ្វែងគំនិត, ការខ្វែងយោបល់, ការបាក់បែក, ការទាស់ទែងគ្នា
3.
(FIGURATIVE) វត្ថុជាហេតុឲ្យទាស់ទែង, ការឲ្យបែកបាក់គ្នា variance between two stories ភាពមិនស្របគ្នា, at variance ការខ្វែងយោបល់គ្នា
4.
(ច្បាប់) Zoning variance អញ្ញត្រកម្ម
5.
(A varying degree of change or difference discrepancy, a quarrel. -at variance not in agreement, conflicting. -at variance in a state of disagreement of difference) ដំណើរផ្លាស់ប្ដូរ, ភាពញែកឃ្លាតពីគ្នា
Example: The variance between two weather statistics.
6.
(ច្បាប់) ភាពមិនស្របគ្នា, ភាពខ្វែងគ្នា
Example: In procedure, a discrepancy between what is charged or alleged and what is proved or offered as proof.
ឧទាហរណ៍៖ នៅក្នុងនីតិវិធី ឬពោលអះអាងនិងអ្វីដែលបានបង្ហាញឬផ្តល់ជាភស្តុតាង ។
  • budget variance
    - ភាពខុសប្លែកគ្នារវាងតម្លៃស្មានទុកសម្រាប់គម្រោងថវិការ និងតម្លៃពិតកើតមានឡើង
  • population variance
    - វ៉ារីយ៉ង់នៃប្រជាជន
  • price variance
    - ភាពមិនស្របគ្មាននៃថ្លៃ
  • quantity variance
    - វ៉ារីយ៉ង់បរិមាណស្តង់ដាដែលត្រូវលក់ក្នុងថ្លៃកំណត់មួយ
  • sampling variance
    - វ៉ារីយ៉ង់ជ្រើសប៉ាន់
  • simple response variance
    - វ៉ារីយ៉ង់ចម្លើយសាមញ្ញ
ENGLISH MEANING
noun
1.
The quality or state of being variant; change of condition; variation.
2.
Difference that produce dispute or controversy; disagreement; dissension; discord; dispute; quarrel.
3.
A disagreement or difference between two parts of the same legal proceeding, which, to be effectual, ought to agree, -- as between the writ and the declaration, or between the allegation and the proof.