Sphincter

1.

(A ringlike muscle that normally maintains constriction of a body passage or orifice and that relaxes as required by normal physiological functioning) ក្រសាល់, សាច់ដុំខ្ជឹប, សាច់ដុំរាងជាកងនៅមាត់ទ្វារធម្មជាតិនៃដងខ្លួនសម្រាប់បិទបើក (ជាវង់មូល)

2.

(វេជ្ជសាស្ត្រ) សាច់ដុំម្យ៉ាងរាងរង្វង់មូលដែលបង្រួម ឬបិតប្រហោងធម្មជាតិមួយនៃខ្លួន (ដូចជាទ្វារធំកែវភ្នែកជាដើម)

• anal sphincter
  - សាច់ដុំទ្វារបាតឬឬន្ធគូទ
• external sphincter muscle of anus
  - សាច់ដុំខ្ជិបទ្វារបាតក្រៅ
• internal sphincter muscle of anus
  - សាច់ដុំខ្ចឹបទ្វារបាតក្នុង
• pyloric sphincter
  - សាច់ដុំខ្ចឹបមាត់ទ្វារក្រពះមកពោះវៀនតូច

1.

A muscle which surrounds, and by its contraction tends to close, a natural opening; as, the sphincter of the bladder.

1.

Of, pertaining to, or designating, a sphincter; as, a sphincter muscle.