Practice



1.
(ច្បាប់) ទំនៀមទម្លាប់, ទម្លាប់
Example: Custom: habit; regular repetition.
2.
(ច្បាប់) នីតិវិធីតុលាការ
3.
ហាត់
noun
1.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) បំពេញមុខងារ (ដូចជាវេជ្ជបណ្ឌិត)
2.
(ច្បាប់) ការអនុវត្តជាទម្លាប់
Example: A repeated or customary action. habitual performance, or series of similar acts.
ឧទាហរណ៍៖ អំពើដដែលៗការធ្វើជាទម្លាប់ឬអំពើស្រដៀងគ្នាដែលមានជាបន្តបន្ទាប់មក ។
3.
(ច្បាប់) ការប្រកបវិជ្ជាជីវៈ, ការប្រកបមុខរបរ
Example: Doing thing that are only permitted to be done by a members of a profession. For example, giving legal advice or arguing a case in court is the "practice of law".
ឧទាហរណ៍៖ ការធ្វើអ្វីៗដែលត្រឹមតែ​គេអនុញ្ញាតអោយប៉ុណ្ណោះ​ដែលត្រូវធ្វើដោយសមាជិកវិជ្ជាជីវៈណាមួយ ។ ការប្រកបវិជា្ជជីវៈច្បាប់ ។
4.
(បច្ចេកទេស) ការប្រតិបត្តិ
  • code of practice
    - ច្បាប់ប្រតិបត្តិ
  • dental practice
    - គ្លីនិកធ្មេញ
  • general practice
    - ការអនុវត្តន៍របស់គ្រូពេទ្យ, ការពិនិត្យអ្នកជំងឺ
  • in practice
    - អនុវត្តន៍ជាក់ស្តែង
  • lawful practice
    - សកម្មភាពស្របច្បាប់
  • market practice
    - ទម្លាប់ទីផ្សារ
    - ទម្លាប់ទីផ្សារ, ការអនុវត្តន៍ទីផ្សារ
  • medical practice
    - ការប្រតិបត្តិផ្នែកវេជ្ជសាស្ដ្រ
  • nursing practice
    - ការព្យាបាលដោយគិលានុបដ្ឋាយិកា
  • practice nurse
    - គិលានុបដ្ឋាយិការិនីផ្នែកផ្ដល់ដំបូន្មានដល់អ្នកជំងឺ
  • restrictive practice
    - ការប្រតិបត្តិមានកម្រិត (កិច្ចព្រមព្រៀងលើការកំហិតការប្រកួតប្រជែង និងទិន្នផលឧស្សាហកម្ម)
  • sharp practice
    - ការប្រតិបត្តិមិនស្មោះត្រង់
  • to depart from normal practice
    - ធ្វើក្នុងលក្ខណៈខុសពីធម្មតា
  • trade practice
    - ការប្រកបមុខរបរពាណិជ្ជកម្ម
  • unfair trade practice
    - ការអនុវត្តន៍សកម្មភាពពាណិជ្ជកម្មមិនត្រឹមត្រូវ (ការអនុវត្តន៍សកម្មភាពពាណិជ្ជកម្មណាមួយដែលមិនបើកអោយគូរប្រកួតប្រជែងប្រកបកិច្ចការពាណិជ្ជកម្មរបស់​គេបានដោយសេរី)
    - ការអនុវត្តន៍សកម្មភាពពាណិជ្ជកម្មមិនត្រឹមត្រូវ
ENGLISH MEANING
noun
1.
A easy and concise method of applying the rules of arithmetic to questions which occur in trade and business.
2.
Frequently repeated or customary action; habitual performance; a succession of acts of a similar kind; usage; habit; custom; as, the practice of rising early; the practice of making regular entries of accounts; the practice of daily exercise.
3.
Customary or constant use; state of being used.
4.
Skill or dexterity acquired by use; expertness.
5.
Actual performance; application of knowledge; -- opposed to theory.
6.
Systematic exercise for instruction or discipline; as, the troops are called out for practice; she neglected practice in music.
7.
Application of science to the wants of men; the exercise of any profession; professional business; as, the practice of medicine or law; a large or lucrative practice.
8.
Skillful or artful management; dexterity in contrivance or the use of means; art; stratagem; artifice; plot; -- usually in a bad sense.
9.
The form, manner, and order of conducting and carrying on suits and prosecutions through their various stages, according to the principles of law and the rules laid down by the courts.
verb
1.
(TRANSITIVE) To do or perform frequently, customarily, or habitually; to make a practice of; as, to practice gaming.
2.
(TRANSITIVE) To exercise, or follow, as a profession, trade, art, etc., as, to practice law or medicine.
3.
(TRANSITIVE) To exercise one's self in, for instruction or improvement, or to acquire discipline or dexterity; as, to practice gunnery; to practice music.
4.
(TRANSITIVE) To put into practice; to carry out; to act upon; to commit; to execute; to do.
5.
(TRANSITIVE) To make use of; to employ.
6.
(TRANSITIVE) To teach or accustom by practice; to train.
7.
(INTRANSITIVE) To perform certain acts frequently or customarily, either for instruction, profit, or amusement; as, to practice with the broadsword or with the rifle; to practice on the piano.
8.
(INTRANSITIVE) To learn by practice; to form a habit.
9.
(INTRANSITIVE) To try artifices or stratagems.
10.
(INTRANSITIVE) To apply theoretical science or knowledge, esp. by way of experiment; to exercise or pursue an employment or profession, esp. that of medicine or of law.