Distract



verb
1.
(TRANSITIVE) ~ somebody / something (from something) (to draw away the attention of, to create conflict arid confusion in) បំបែកចេញ, ដកហូតចេញជាប្រយោជន៍ខ្លួន (បន្លែបន្លប់, នាំលេង) / បំបែរ, បង្វែងដាន, នាំចាក (ឃាត់មិនឲ្យធ្វើ, បំប្លែង)
Example: The radio distracted Dang from her homework, The noise distracted us from our reading, be distracted between different ideas.Sounds distract him ធ្វើអោយស្មារតីមិនមូល, បញ្ឆោតចិត្ដ, try to distract him បន្លប់ Worries distract him ធ្វើអោយឡប់
  • distract from
    - ធ្វើឲ្យស្មារតីមិនមូល, បំបែរការផ្ដោតអារម្មណ៍