Decree



1.
(ច្បាប់) ក្រិត្យ
Example: A proclamation or order put out by a person or group with absolute authority to give orders.
ឧទាហរណ៍៖ សេចក្តីប្រកាស ឬសេចក្តីបញ្ជាចេញពីមនុស្សម្នាក់​ឬមនុស្សមួយ ក្រុម​ដែលមានអំណាចដាច់ខាត ។
noun
1.
(An order given by a government or other authority and having the force of a law) ក្រិត្យ, ពាក្យបញ្ជា, ច្បាប់, អនុក្រិត្យព្រះរាជានុក្រិត្យ, ការរៀបចំ, បញ្ញាតិ
2.
(ច្បាប់) សេចក្តីសម្រេច
Example: The judicial decision given by a court in a litigated case.
ឧទាហរណ៍៖ សេចក្តីសម្រេចតាមផ្លូវតុលាការ​នៅក្នុងបណ្តឹង​វិវាទមួយ​ដែលចេញដោយតុលាការ ។
verb
1.
(TRANSITIVE) (To order, decide, or appoint by decree; to put forth a decree) ចេញក្រិត
Example: The premier ruled decree. Royal decree ព្រះរាជ្យក្រិត្យ, decree law បទបញ្ញាត្ដិ
Example: The new government issued a decree that filling station would be open only 12 hours a day.
  • Royal decree
    - ព្រះរាជក្រិត្យ
    - រាជក្រិត្យ
  • sub decree
    - អនុក្រិត្យ
1.
declaration, edict, mandate, order, proclamation, pronouncement, ruling