Cancellation clause



noun
1.
(ច្បាប់) រំលាយកិច្ចសន្យា
Example: A provision in a contract or lease which permits the parties to cancel or discharge their obligations under the contract or lease.
ឧទាហរណ៍៖ ខបញ្ញតិ្តនៅក្នុងកិច្ចសន្យាមួយឬក្នុងភតិសន្យា​មួយដែលអនុញ្ញាតអោយភាគីផ្សេងៗលុបឬរំលត់កាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនដែលមានក្នុងកិច្ចសន្យាឬភតិសន្យានោះ ។