Usage



1.
(ច្បាប់) ទម្លាប់
Example: A customary, well-known practice or course of conduct followed in a particular area or business which is either known to the parties to a transaction or so uniform and well-established that they are presumed to know it. Usage is important in interpreting ambiguous contracts.
ឧទាហរណ៍៖ ដំណើរនៃការអនុវត្តន៍ជាទំនៀមដែលគេដឹងលឺជាទូទៅ​ឬចរន្តនៃការប្រព្រឹត្តដែលគេប្រកាន់យកនៅក្នុងវិស័យពិសេសណាមួយ និងមានគ្រឹះមាំទាំធ្វើអោយគេសន្មតថា​ភាគីទាំងនោះបានដឹងរួចហើយ ។ កិច្ចប្រតិបតិ្តជាទំនៀមនេះមានសារៈសំខាន់​ក្នុងការបកស្រាយកិច្ចសន្យាដែលមានន័យមិនច្បាស់ ។
noun
1.
(បច្ចេកទេស) ការប្រើ, របៀបប្រើ
2.
(Mariner or extent of using treatment, custom habit, way of using) ការប្រើ, របៀបប្រើ, ទំនៀមទម្លាប់, សិទ្ធិប្រើ (សិទ្ធិប្រើរបស់គេ), ទំនៀមទម្លាប់, របៀបប្រើប្រាស់
Example: social usage (s), modem English usage, rough usage. standard usage of a word ទម្លាប់ប្រើ, rough usage ការប្រើ
ENGLISH MEANING
noun
1.
The act of using; mode of using or treating; treatment; conduct with respect to a person or a thing; as, good usage; ill usage; hard usage.
2.
Manners; conduct; behavior.
3.
Long-continued practice; customary mode of procedure; custom; habitual use; method.
4.
Customary use or employment, as of a word or phrase in a particular sense or signification.
1.
Experience