Tenant

noun

1.: (person who pays rent for the use of property, any occupant or inhabitant) អ្នកជួលដី ឬផ្ទះគេ
2.: (ច្បាប់) អ្នកកាន់កាប់, ភោគី
Example: A person who holds land by any kind of title or right, whether permanently or temporarily.
ឧទាហរណ៍៖ ជនដែលកាន់កាប់ដីតាមរយៈប័ណ្ណកម្មសិទិ្ធឬសិទិ្ធប្រភេទណាមួយ ឬបណ្តោះអាសន្នក្តី ។
3.: (បច្ចេកទេស) ភតិកៈក្រុមហ៊ុនជួល (ផ្ទះឬការិយាល័យ) អ្នកកាន់កាប់ (ជនដែលកាប់ដីឬអាគារតាមរយៈការជួល)

verb — past tense: tenanted ; past participle: tenanted ; present participle: tenanting ;

1.: (ច្បាប់) ភតិកៈ, អ្នកជួល
Example: A person who holds land or building by renting
ឧទាហរណ៍៖ ជនដែលកាន់កាប់ដីឬអាគារតាមរយៈការជួល ។

ឃ្លាដែលទាក់ទង

hold over tenant
- ភតិកៈក្រាញ់នៅ ភតិកៈនៅបន្តខុសច្បាប់ (ជនដែលបន្ទាប់ពីកាន់កាប់ដោយពេញសិទ្ធិនៅទីស្ថានដែលខ្លួនជួលនៅបន្តនៅតទៅទៀត)
Holdover tenant
- ភតិកៈដែលកាន់កាប់បន្ត
life tenant
- ភតិកៈមួយជីវិត
sitting tenant
- អ្នកជួលអង្គុយ, អ្នកជួលដែលមានសិទ្ធិបន្តពេលគេលក់សម្បត្តិ្តនោះទៅអ្នកផ្សេងទៀត
Tenant at sufferance
- ភតិកៈដែលកាន់កាប់លើសអាណត្តិ
tenant farmer
- អ្នកទទួលជួលដី

ENGLISH MEANING

noun

1.: One who holds or possesses lands, or other real estate, by any kind of right, whether in fee simple, in common, in severalty, for life, for years, or at will; also, one who has the occupation or temporary possession of lands or tenements the title of which is in another; -- correlative to landlord.
2.: One who has possession of any place; a dweller; an occupant.

verb — past tense: tenanted ; past participle: tenanted ; present participle: tenanting ;