Reflex



1.
(LITERARY) បដិក្ខិត
noun
1.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ប្រតិកម្មដោយអចេតនា, ភ្ញាក់
2.
(A reflex action, a reflex camera) ការធ្វើទៅដោយមិនដឹងខ្លួន (ឧទាហរណ៍៖ ញាក់ត្របកភ្នែក), ចំណាំងផ្លាតនៃកាំរស្មើ
3.
(LITERARY) អំពើបដិក្ខិត
adjective
1.
(of or caused by a reflex bent back, turned bent or directed backwards produced by reaction denoting the involuntary action of the moter nerves under a stimulus from the sensory nerves involuntary) ដែលធ្វើឲ្យឥតគិត
  • anal reflex
    - ភាពភ្ញោចទ្វារបាត, រ៉េផ្លិចនៃទ្វារបាត
  • blink reflex
    - ភាពភ្ញោចនៃកែវភ្នែក, ត្របកភ្នែក
  • cardiac reflex
    - រ៉េផ្លិចដែលត្រួតពិនិត្យចង្វាក់បេះដូងដោយស្វ័យប្រវត្តិ
  • clonic reflex
    - ការភ្ញោចផ្ទួនៗ, រ៉េផ្លេច, ញាក់ផ្ទួនៗ
  • cough reflex
    - រ៉េផ្លេចក្អក
  • hering-Breuer reflex
    - រ៉េផ្លិចដែលគ្រប់គ្រងការដកដង្ហើម
  • laryngeal reflex
    - ការក្អក
  • myotactic reflex
    - រេផ្លិចបណ្តាលពីការប៉ះសាច់ដុំ
  • pupillary reflex
    - រ៉េផ្លេចកូនក្រមុំភ្នែក
  • radial reflex
    - រ៉េផ្លិចនៅកំភួនដៃ
  • scrotal reflex
    - រ៉េផ្លិចស្រោមពងស្វាស
  • skin reflex
    - ភាពភ្ញោចស្បែក, រ៉េផ្លេចស្បែក
ENGLISH MEANING
noun
1.
Reflection; the light reflected from an illuminated surface to one in shade.
2.
An involuntary movement produced by reflex action.
adjective
1.
Directed back; attended by reflection; retroactive; introspective.
2.
Produced in reaction, in resistance, or in return.
3.
Of, pertaining to, or produced by, stimulus or excitation without the necessary intervention of consciousness.
verb
1.
(TRANSITIVE) To bend back; to turn back.
1.
To reflect