Interdiction

1.

(ច្បាប់) គំហាត់
Example: Every person who, on account of insanity, has become incapable of controlling his own interests, can be put under the control of a guardian, who shall administer his affairs with the same effect as he might himself.
ឧទាហរណ៍៖ ជនគ្រប់រូប ដោយសារមានវិបត្តិស្មារតីបានក្លាយទៅជាអសមត្ថភាពក្នុងការត្រួតត្រាផលប្រយោជន៍ខ្លួនផ្ទាល់អាចដាក់អោយសិ្ថតនៅក្រោមអ្នកអាណាព្យាបាលម្នាក់​ដែលជាអ្នកត្រូវចាត់ចែងកិច្ចការរបស់ជននោះអោយបានលទ្ធផលដូចជាជននោះអាចចាត់ចែងដោយខ្លួនឯងដូច្នោះដែរ ។

1.

(Act of interdiction; state of being interdicted, interdict) ការហាមឃាត់, ការហាមប្រាម, ការហាម, ការហាមមិនអោយបំពេញមុខការ, គំហាត់ (ការដកសិទ្ធិមិនអោយប្រព្រឹត្ដតាមអំពើចិត្ដ) / សេចក្ដីហាមឃាត់ (សេចក្ដីវិនិច្ឆយហាមមិនអោយបព្វជិតណាមួយបំពេញមុខងារខ្លួន)

ឃ្លាដែលទាក់ទង

• Legal interdiction
  - គំហាត់ជានិត្យានុកូល

1.

The act of interdicting; prohibition; prohibiting decree; curse; interdict.