Evidence

1.

~ (for something / to do something / that....) (anything that establishes a fact or gives reason for behaving something, statements made or objects produced in a law court as proof or to support a case, something that tends to prove) សំអាង, ភស្ដុតាង, ដឹង, ប្រត្យក្សភាព, ភាពជាក់ស្ដែង, ស្ដែង, តឹកតាង, បែបពិសោធន៍លេខ, សក្ខីកម្ម, ការធ្វើសាក្សី, ចម្លើយសាក្សី, សក្ខីភាព, សញ្ញាខាងក្រៅ
Example: There wasn't enough evidence to prove him guilty.

2.

(ច្បាប់) ភស្តុតាង
Example: All types of information (observations, recollections, documents, concrete objects, etc) presented at a trial or other hearing.
ឧទាហរណ៍៖ ព័ត៌មានគ្រប់បក្រភេទ (ការអងេ្កត, ការរម្លឹក (ចំណាំ) ឯកសារ ។ល។) ដែលដាក់បង្ហាញ​នៅពេលជំងរះកី្ត ឬសវនាការដទៃទៀត ។
Example: Any information that might be used for future trial.
ឧទាហរណ៍៖ ព័ត៌មានណាមួយដែលអាចយកប្រើនៅពេលជម្រះកី្ត​នាអនាគត ។

3.

(ច្បាប់) ភស្តុតាង, ជាភស្តុតាង

1.

(TRANSITIVE) (to make evident, to show) បង្ហាញ (អោយឃើញជាក់ស្ដែង)

• Admissible evidence
  - ភស្តុតាងប្រវេសនីយ, ភស្តុតាងទទួលយកបាន (ព.ស)
  - ភស្តុតាងប្រវេសនីយ, ភស្តុតាងគួរអោយទទួល (សេចក្តីថ្លែងដោយស្ម័គ្រចិត្តថាអង្គហេតុមួយ ឬព្រឹត្តិការណ៍មួយគឺពិត)
• best evidence rule
  - វិធាននៃភស្តុតាងប្រសើរបំផុត
• character evidence
  - ភស្តុតាងអំពីធម្មចរិយា
• Circumstantial evidence
  - ភស្តុតាងប្រយោល
• competent evidence
  - ភស្តុតាងមានសមត្ថិកិច្ច, ដែលមានសមត្ថកម្ម, ធ្វើបាន
  - ភស្តុតាងមានសមត្ថកិច្ច
• Conflicting evidence
  - ភស្តុតាងប្រឆាំងគ្នា
• Cumulative evidence
  - ភស្តុតាងត្រួត
• cumutative evidence
  - ភស្តុតាងត្រួត
• Demonstrative evidence
  - ភស្តុតាងនិទស្ស (ព.ស)
• Derelictive evidence
  - ភស្តុតាងរាយរង (ព.ស)
• derivative evidence
  - ភស្តុតាងរាយរង
• Direct evidence
  - ភស្តុតាងផ្ទាល់
  - ភស្តុតាងចំពោះមុខ
• documentary evidence
  - ឯកសារភស្តុតាង
• extricate evidence
  - ផស្តុតាងពាហិរិក
• Extrinsic evidence
  - ភស្តុតាង​ពាហិរិត, ភស្តុតាងក្រៅពីឯកសារផ្ទាល់
• give evidence against
  - ផ្តល់ភស្តុតាងប្រឆាំង
• give evidence for
  - ផ្តល់ភស្តុតាងគាំទ្រ
• illegally obained evidence
  - ភស្តុតាងបានដោយខុសច្បាប់
• illegally obtained evidence
  - ភស្តុតាងបានដោយខុសច្បាប់
• Incompetent evidence
  - ភស្តុតាងគ្មានសមត្ថកិច្ច
  - ភ័ស្តុតាងគា្មនសមត្ថកិច្ច
• incriminating evidence
  - ភស្តុតាងបញ្ជាក់ថាជាប់ទាក់ទិញក្នុងបទឧក្រិដ្ឋ
• indirect evidence
  - ដែលយកជាតឹកតាងបាន
• Indispensable evidence
  - ភស្តុតាងខានមិនបាន, ភស្តុតាងចាំបាច់
• Insufficient evidence
  - ភស្តុតាងមិនគ្រប់គ្រាន់
• Opinion evidence
  - ភស្តុតាងកោសល្យវិច្ឆ័យ
• opinions evidence
  - ភស្ដុតាងកោសល្យវិច្ច័យ
• Parol evidence
  - ភស្តុតាងផ្ទាល់មាត់
• parol evidence rule
  - វិធាននៃភស្តុតាងផ្ទាល់មាត់
• Parol evidence rull
  - វិធាននៃភស្តុតាងផ្ទាល់មាត់
• preponderance of evidence
  - ឧត្តមនុភាពនៃភស្តុតាង
  - ឧត្តមានុភាពនៃភស្តុតាង
• Primary evidence
  - ភស្តុតាងជាបឋម, ភស្តុតាងជាមូលដ្ឋាន
• privileged evidence
  - ភស្តុតាងដែលត្រួវរក្សាទុកជាសម្ងាត់
  - ភស្តុតាងត្រូវរក្សាជាសម្ងាត់
• rebuttal evidence
  - ភស្តុតាងដោះសា, ភស្តុតាងលុបលាង
  - ភស្តុតាងបដិសេធ
• Tainted evidence
  - ភស្តុតាងមិនបរិសុទ្ធ
• weight of the evidence
  - ទម្ងន់នៃភស្តុតាង, អនុភាពនៃភស្តុតាង

1.

That which makes evident or manifest; that which furnishes, or tends to furnish, proof; any mode of proof; the ground of belief or judgement; as, the evidence of our senses; evidence of the truth or falsehood of a statement.

2.

One who bears witness.

3.

That which is legally submitted to competent tribunal, as a means of ascertaining the truth of any alleged matter of fact under investigation before it; means of making proof; -- the latter, strictly speaking, not being synonymous with evidence, but rather the effect of it.

1.

(TRANSITIVE) To render evident or clear; to prove; to evince; as, to evidence a fact, or the guilt of an offender.

1.

confirmation, corroboration, demonstration, proof, testimony, verification

1.

fallacy, invalidity