Essential



noun
1.
(something fund mental or indispensable) របស់ដែលត្រូវការជាចាំបាច់, សំខាន់, សំខាន់, ខានមិនបាន, ចៀសមិនរួច
Example: Is money essential to happiness?
adjective
1.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ដែលមានសារៈសំខាន់, ជាសារវ័ន្ត
2.
(indispensable, of or constituting a thing's essence, absolutely necessary, of or constituting the essence of something, basic) ដែលត្រូវការជាចាំបាច់ (ទំនិញផលិតដល់) / សារវន្ដ
  • essential amino acid
    - អាមីណូអាស៊ីតដែលចាំបាច់សំរាប់ការលូតលាស់
  • essential constituent
    - គ្រឿងផ្សំសំខាន់មួយរបស់ថ្នាំ, សារធាតុផ្សំជាប្រចាំ
  • essential elementa
    - សារធាតុគីមីដែលចាំបាច់សំរាប់ការលូតលាស់ របស់រាងកាយ, រូបធាតុជាសារវ័ន្ត ឬ ត្រូវការជាប្រចាំ
  • essential fatty acid
    - អាស៊ីតចាំបាច់សំរាប់ការលូតលាស់និងសុខភាព, អាស៊ីតខ្លាញ់ត្រូវការជាប្រចាំ
  • essential fatty scid
    - អាស៊ីតសំខាន់សំរាប់ការលូតលាស់ប៉ុន្តែ មិនអាចសំយោគដោយរាងកាយ និងត្រូវទទួលបានពីអាហារ
  • essential food-stuffs
    - ស្បៀងជាមូលដ្ឋាន
  • essential oils
    - ប្រេងដែលគេចំរាញ់ចេញពីរុក្ខជាតិ ដែលប្រើជាគ្រឿងសំអាងឬថ្នាំសំលាប់មេរោគ
  • essential tremor
    - ការញ័រអចេតនាតិចៗចំពោះមនុស្សចាស់, ការញ័រជាប្រចាំ
  • non essential
    - មិនចាំបាច់
ENGLISH MEANING
adjective
1.
Belonging to the essence, or that which makes an object, or class of objects, what it is.
2.
Hence, really existing; existent.
3.
Important in the highest degree; indispensable to the attainment of an object; indispensably necessary.
4.
Containing the essence or characteristic portion of a substance, as of a plant; highly rectified; pure; hence, unmixed; as, an essential oil.
5.
Necessary; indispensable; -- said of those tones which constitute a chord, in distinction from ornamental or passing tones.
6.
Idiopathic; independent of other diseases.
1.
basic, fundamental, imperative, important, indispensable, intrinsic, necessary, requisite, vital
1.
expendable, extrinsic, optional, peripheral