Dismissal without prejudice



noun
1.
(ច្បាប់) ការលើកបណ្តឹងចោល​ដោយបើកច្បាប់អោយតវ៉ាជថ្មី
Example: A dismissal by the court that is not on the case's merits and does not bar a subsequent suit on the same case of action, not affect any right or remedy of the parties.
ឧទាហរណ៍៖ ការបញ្ចប់ក្តីធ្វើឡើងដោយតុលាការគឺមិនមែនឈរលើអង្គសេចក្តីនៃរឿងក្តីទេ ហើយក៏មិនមែនរារាំងបណ្តឹងនៅពេលក្រោយទៀតដែលមានសំអាងដដែលដែរហើយក៏មិនប៉ះពាល់អ្វីដល់សិទិ្ធណាមួយឬឧបាស្រ័យណាមួយនៃភាគីផ្សេងៗដែរ ។
2.
(បច្ចេកទេស) ការបញ្ចប់ក្តីដោយរក្សាទុកសិទ្ធិអោយប្តឹងទៀត