Contingent



noun
1.
(A share or quota, a part of a large group, a chance happening) សមាយាត (ចំណែកដែលត្រូវបង់ឬត្រូវទទួល, អតិបរិមាទំនិញដែលត្រូវនាំចេញឬនាំចូលក្នុងដំណាក់កាលណាមួយ, យុវជនដែលត្រូវបានចូលធ្វីទាហាននៅថៃជាមួយគ្នា) / contingent of the profits ចំណែក, contingent of troops ក្រុមមួយ
2.
ទ័ពជំនួយ
adjective
1.
~ on upon something (happening by chance, accidental, unpredictable, possible) ដែលជាយថាហេតុ, ដែលមានដោយជួន, ដែលគ្មានប្រុងទុក, ដែលអាចមានឬមិនមាន contingent on completion ដែលពឹងពាក់ទៅលើ, ដែលអាស្រ័យលើ, contingent symptoms ដែលអាចកើតឡើងជាមួយ
Example: Our success is contingent upon your continued help.
2.
(បច្ចេកទេស) ជាយថាហេតុ, ដោយចៃដន្យ, ក្នុងគ្រាអាសន្ន
  • contingent beneficiary
    - អត្ថហកអនិមិត្ត
    - អត្ថគាហកអនិមិត្ត អត្ថគាហកជាយថាហេតុ
  • Contingent estate
    - កម្មសិទ្ធិអនិមិត្ត បេតិកភណ្ឌ័អនមិត្ត (ព.ស)
    - កម្មសិទ្ធិអនិមិត្ត, បេតិកភ័ណ្ឌអនិមិត្ត
  • contingent expenses
    - ចំណាយតែពេលណាមានអ្វីកើតឡើង
  • Contingent fee
    - ប្រាក់រង្វាន់សមាមាត្ររបស់មេធាវី
  • contingent liability
    - បំណុលដែលអាចក៏ប៉ុន្តែមានការត្រៀមសងបំណុលក្នុងគណនីក្រុមហ៊ុន
  • contingent policy
    - ការធានារ៉ាប់រងជាយថាហេតុ
ENGLISH MEANING
noun
1.
An event which may or may not happen; that which is unforeseen, undetermined, or dependent on something future; a contingency.
2.
That which falls to one in a division or apportionment among a number; a suitable share; proportion; esp., a quota of troops.
adjective
1.
Possible, or liable, but not certain, to occur; incidental; casual.
2.
Dependent on that which is undetermined or unknown; as, the success of his undertaking is contingent upon events which he can not control.
3.
Dependent for effect on something that may or may not occur; as, a contingent estate.
1.
conditional, dependent, depending, relying, subject, subordinate
1.
absolute, autonomous, casual, independent, original