Absolute



noun
1.
(ច្បាប់) ដាច់ស្រេច បរិបូរណ៍ ដាច់ខាត
Example: Complete; perfect; final; Without any condition or encumbrance.
ឧទាហរណ៍៖ សព្វគ្រប់ ដោយគ្មានជាប់លកុ្ខខណ្ឌ​ឬជាប់បន្ទុកអី្វឡើយ ។
adjective
1.
(Perfect, complete, real, positive, unconditional, without restraint, pure. positively, very, entirely) ដែលដាច់ខាត, ដែលផ្ដាច់ការ, នៃអាជ្ញាប្រព្រឹត្ដ, ដែលប្រើអំណាច, ដែលពុំព្រមទទួលការជំទាស់, ដែលពុំអាចហូតងារបាន, ដែលពុំអាចបដិសេធបាន, ដែលធ្វើឲ្យស្រេច, បង្ហើយ
Example: The absolute truth, very few rulers nowadays have absolute command, absolutely nothing.absolute liberty ដែលពេញលេញ, ដែលដ៏បរិបូណ៍ absolute power ដែលផ្ដាច់ការ take an absolute position ដែលមិនផ្លាស់ប្ដូរ, ដែលដាច់ខាត
2.
ដាច់ណាត់, ដាច់ខាត, ទាំងស្រុង, ពេញលេញ, ផ្ដាច់ការ, ដាច់ស្រេច, បរិបូរណ៍
  • absolute acceptance
    - ការទទួលយកទាំងស្រុង
  • absolute deed
    - លិខិតផ្ទេរកម្មសិទ្ធិដាច់ស្រេច (លើអចលនទ្រព្យ)
  • absolute government
    - រដ្ឋាភិបាលផ្ដាច់ការ
  • Absolute liability
    - ការទទួលខុសត្រូវដាច់ខាត
    - ការទទួលខុសត្រូវទាំងស្រុង, ការទទួលខុសត្រូវដាច់ខាត
  • absolute majority
    - សំឡេងភាគច្រើនដាច់ខាត់
  • absolute mono-poly
    - ភាពផ្ដាច់មុខទាំងស្រុង
  • Absolute nullity
    - មោទនភាពដាច់ខាត
  • absolute poverty
    - ភាពក្រីក្រជាក់ស្តែង
  • absolute price
    - ថ្លៃដាច់ខាត់
  • absolute privilege
    - ឯកសិទ្ធិពេញលេញ
  • absolute total loss
    - ការខាតបង់សរុបទាំងស្រុង, ការខាត់បង់សរុបទាំងអស់, ការខាតបង់គិតជាតួលេខសរុប
ENGLISH MEANING
noun
1.
In a plane, the two imaginary circular points at infinity; in space of three dimensions, the imaginary circle at infinity.
adjective
1.
Loosed from any limitation or condition; uncontrolled; unrestricted; unconditional; as, absolute authority, monarchy, sovereignty, an absolute promise or command; absolute power; an absolute monarch.
2.
Complete in itself; perfect; consummate; faultless; as, absolute perfection; absolute beauty.
3.
Viewed apart from modifying influences or without comparison with other objects; actual; real; -- opposed to relative and comparative; as, absolute motion; absolute time or space.
4.
Loosed from, or unconnected by, dependence on any other being; self-existent; self-sufficing.
5.
Capable of being thought or conceived by itself alone; unconditioned; non-relative.
6.
Positive; clear; certain; not doubtful.
7.
Pure; unmixed; as, absolute alcohol.
8.
Not immediately dependent on the other parts of the sentence in government; as, the case absolute.
1.
Authoritative, peremptory