Barrister



noun
1.
(advocate in the higher law courts, lawyer) មេធាវី, ស្មារក្ដី, អ្នកច្បាប់
2.
(ច្បាប់) មេធាវី
Example: In England, a legal practitioner whose function is similar to that of an American trial lawyer, although the barrister does not prepare the case from the start. His solicitor assembles the materials necessary for presentation to the court.
ឧទាហរណ៍៖ (នៅប្រទេសអង់គ្លេស) គឺជាអ្នកប្រកបរបរ​ខាង​ច្បាប់​ដែល​មាន​មុខនាទី​ស្រដៀង​គ្នា​នឹងមេធាវីការពារក្តីអាមេរិកាំង ទោះបីជាមេធាវីនោះ​មិនរៀបចំសំណុំរឿង​នៃរឿងក្តីដើមដំបូងក៏ដោយ ។ ជំនួសការ​របស់​មេធាវី​នោះ​ជា​អ្នក​ប្រមូល​សំណុំ​រឿង​ចាំបាច់​សម្រាប់​ដាក់​ជូន​តុលាការ ។
3.
(បច្ចេកទេស) មេធាវី (តុលាការជាន់ខ្ពស់)
ENGLISH MEANING
noun
1.
Counselor at law; a counsel admitted to plead at the bar, and undertake the public trial of causes, as distinguished from an attorney or solicitor.