Arrest of judgment



noun
1.
(ច្បាប់) ការផ្អាកសាលក្រម, ការបដិសេធមិនចេញសាលក្រម
Example: Noun: The method by which a court refuses to make a judgment in a case even though the proceedings in that case seem to have been properly completed, usually because it is clear either that there really was no recognized cause of action in that case or that any judgment made in favor of the winning party in that case would be fundamentally wrong.
ឧទាហរណ៍៖ ន.វិធីម្យ៉ាងដែលតុលាការបដិសេធពុំព្រមធ្វើការវិនិច្ឆយលើរឿងក្តីមួយ ទោះបីជាដំណើរការនៃរឿងក្តីនោះហាក់ដូចជាចប់សព្វគ្រប់ត្រឹមត្រូវហើយក៏ដោយពីព្រោះគេឃើញច្បាស់ថាវាគ្មានមូលហេតុត្រឹមត្រូវដើម្បីប្តឹងឬបើមានការវិនិច្ឆយណាមួយ​ដែលអំណោយផលដល់ភាគីដែលឈ្នះគឺការវិនិច្ឆយនោះនឹងខុសទាំងស្រុង ។