Writ

1.

(ច្បាប់) (A formal written command issued by a court or ruling authority directing a person to act or refrain from acting in a certain way, written official order of a law court. (old use) written) សំបុត្រដែលតុលា ការអោយបង្គាប់

2.

(ច្បាប់) ដីកាបង្គាប់
Example: A legal order issued by an authority and in the name of the state to compel a person to do a specified action.
ឧទាហរណ៍៖ សេចក្តីបង្គាប់តាមផ្លូវច្បាប់ដែលចេញដោយអាជ្ញាធរនិងក្នុងនាមនៃរដ្ឋ ដើម្បីបង្ខំអោយជនណាម្នាក់ធ្វើអ្វីមួយដូចបានចែងនៅក្នុងសេចក្តីបង្គាប់នោះ ។

3.

(ច្បាប់) ដីកាតុលាការ, វិធានការតាមផ្លូវច្បាប់ដើម្បីធ្វើការបោះឆ្នោត

• a peremptory writ
  - ដីកាបង្ខំអ្នកការពារមកបង្ហាញខ្លួន
• move a writ
  - ស្នើសុំបោះឆ្នោតពេញកន្លែងទំនេរក្នុងសភា
• serve somebody with a writ
  - ប្រគល់ដីកាតុលាករដល់នរណាម្នាក់
• to serve someone with a writ
  - ប្រគល់ដីកាតុលាការអោយនរណាម្នាក់គោរពតាម
• writ in candidate
  - បេក្ខជនដែលត្រូវគេចុះឈ្មោះក្នុងសន្លឹកឆ្នោត
• Writ of capias
  - ដីកានាំខ្លួន
• writ of delivery
  - ដីកាដកហូត, ដីការឹបអូស
• Writ of error
  - ដីកាសុំពិនិត្យការភាន់ច្រឡំ
  - ដីកាសុំពិនិត្យការភ័ន្តច្រឡំ
• writ of execution
  - ដីកាអំណូស
• writ of habeas corpus
  - ដីកាបញ្ជាអោយដោះលែង
• writ of prohibition
  - ដីកាហាមឃាត់
• writ of summons
  - ដីកាកោះហៅ

1.

That which is written; writing; scripture; -- applied especially to the Scriptures, or the books of the Old and New testaments; as, sacred writ.

2.

An instrument in writing, under seal, in an epistolary form, issued from the proper authority, commanding the performance or nonperformance of some act by the person to whom it is directed; as, a writ of entry, of error, of execution, of injunction, of mandamus, of return, of summons, and the like.