Uncouth



adjective
1.
(Strange; unpolished; unseemly) ដែលគ្មានសុជីវធម៌, ដែលគម្រាំង, ដែលគ្រើម, ដែលសាមញ្ញ, ដែលខ្ជីខ្ជា
Example: Uncouth aborigines, to have uncouth manners.
2.
(FIGURATIVE) ដែលកម្រោល, ដែលគ្រោតគ្រាត, ទ្រគោះបោះបោក, ដែលច្រឡោះបោះ, ជួជង់, ដែលមិនសម, ដែលគ្រោតគ្រាត, រដេបរដុប
Example: An uncouth behavior.
ENGLISH MEANING
adjective
1.
Uncommon; rare; exquisite; elegant.
2.
Unfamiliar; strange; hence, mysterious; dreadful; also, odd; awkward; boorish; as, uncouth manners.
1.
award, clumsy, coarse, crass, crude, discourteous, harsh, ill mannered, rough, rude, unfinished, unpolished, unrefined, vulgar
1.
cultivated, refined
1.
Unknown