Sovereignty



1.
(ច្បាប់) អធិបតេយ្យភាព
Example: A fundamental concept of intermational law denoting the supreme undivided authority possessed by a state to enact and enforce its law with respect to all persons, property, and events within its border.
ឧទាហរណ៍៖ គំនិតជាមូលដ្ឋាននៃច្បាប់អន្តរជាតិ និងអនុវត្តច្បាប់របស់ខ្លួនចំពោះមនុស្សទាំងអស់ទ្រព្យសម្បត្តិនិងព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយដែលស្ថិតនៅក្នុងរង្វង់ព្រំដែនរបស់ខ្លួន ។
noun — Plural: Sovereignties
1.
(បច្ចេកទេស) អធិបតេយ្យភាព, ការមានសិទ្ធអំណាចចប់បរិបូរណ៍ក្នុងការគ្រប់គ្រងនិងកាន់កាប់
2.
(A being sovereign, supreme power) អធិបតេយ្យភាព
Example: In a monarchy sovereignty rests with the king but in a democracy it tests with the people.
Example: Respect an island's sovereignty.
ENGLISH MEANING
noun — Plural: Sovereignties
1.
The quality or state of being sovereign, or of being a sovereign; the exercise of, or right to exercise, supreme power; dominion; sway; supremacy; independence; also, that which is sovereign; a sovereign state; as, Italy was formerly divided into many sovereignties.
1.
authority, command, control, dominion, influence, power, predominance, sway