Right of habitation



noun
1.
(ច្បាប់) សិទ្ធិអាស្រ័យនៅ
Example: The right enjoyed by the beneficiary to occupy a spacer in the house necessary for the housing of his own or his family.
ឧទាហរណ៍៖ សិទ្ធិអត្តគាហកទទួលបាន​ដើម្បីកាន់កាប់ទីកន្លែងមួយនៅក្នុងផ្ទះចាំបាច់សម្រាប់ជាទីជម្រករបស់គ្រួសាររបស់ខ្លួន ។