Referee



1.
(ច្បាប់) មន្រ្តីរបាយការណ៍, ចៅក្រមរបាយការណ៍
Example: A quasi-judicial officer appointed by a court for a specific purpose, to whom the court refers power and a duty to take testimony, determine issues of fact and report the finding for the court to use as a basis of judgment.
ឧទាហរណ៍៖ មន្រី្តម្នាក់ប្រហាក់ប្រហែលនិងមន្រ្តីតុលាការ ដែលតុលាការចាត់តាំងសម្រេចកិច្ចការពិសេសណាមួយ ហើយដែលតុលាការប្រគល់អំនាច​និងករណីកិច្ចដើម្បីយកកសិណសក្ខីកម្ម ដើម្បីកំណត់ចំនុចបញ្ហានៃអង្គហេតុ​និងដើម្បីធ្វើសេចក្តីរាយការណ៍អំពីគំហើយទាំងឡាយសម្រាប់អោយតុលាការ​យកមកធ្វើជាមូលដ្ឋាននៃការវិនិច្ឆយ ។
2.
(LITERARY) មជ្ឈករ
noun
1.
(a person to whom something is referred for decision, person who settles disputes and whose decision is final; an umpire in certain games or sports, an arbitrator) អាជ្ញាកណ្ដាល់
2.
(បច្ចេកទេស) អាជ្ញាកណ្តាលមន្ត្រីទទួលបន្ទុកអង្កេត
verb
1.
(TRANSITIVE, INTRANSITIVE) (To judge as referee. To act as referee) ធ្វើជាអាជ្ញាកណ្ដាល
ENGLISH MEANING
noun
1.
One to whom a thing is referred; a person to whom a matter in dispute has been referred, in order that he may settle it.