Possession



1.
(ច្បាប់) ភោគៈ, ការកាន់កាប់
Example: Ownership and control of personal property.
ឧទាហរណ៍៖ ការមាននិងការត្រួតត្រានៃចលនទ្រព្យ ។
noun
1.
(ច្បាប់) ការកាន់កាប់
Example: Rightful control of land or building. For example, a tenant may have possession.
ឧទាហរណ៍៖ ការគ្រប់គ្រងដោយសិទ្ធិពេញលេញលើដី ឧទាហរណ៍៖ ភតិកៈ (អ្នកជួល) អាចមានការកាន់កាប់ ។
2.
(ច្បាប់) ការមាន
Example: Simply holding something. For example, having an illegal drug in one's pocket is called" possession".
ឧទាហរណ៍៖ ការមានរបស់អ្វីមួយ ។ ការមានថ្នាំខុសច្បាប់​នៅក្នុងហោប៉ៅរបស់អ្នកណាម្នាក់គេហៅថា "ការមាន" ។
3.
(បច្ចេកទេស) ការមាន, ការកាន់កាប់, សិទ្ធិកម្ម, សិទ្ធិនិងការត្រួតត្រានៃចលនទ្រព្យ
4.
(បច្ចេកទេស) ការកាន់កាប់តំណែង
5.
(បច្ចេកទេស) ការមាន (ការមានរបស់អ្វីមួយ)
  • actual possession
    - ភោគៈជាក់ស្តែង, ការកាន់កាប់ជាក់ស្តែង
    - ភោគជាក់ស្តែង
  • Adverse possession
    - ភោគតាមព្រឹត្តិន័យ
    - ភោគៈដែលអាចបានតាមអាជ្ញាយុកាលលទ្ធកម្ម
  • Constructive possession
    - ភោគ តាមការសន្និដ្ឋាន
    - ភោគៈតាមការសន្និដ្ឋាន, ការកាន់កាប់តាមការសន្និដ្ឋាន
  • criminal possession
    - ការកាន់កាប់នាំនូវទោសព្រហ្មទណ្ឌ
    - ការកាន់កាប់នាំនូវ​ទោសព្រហ្មទណ្ឌ
  • Debtor in possession
    - ឥណទាយិកដែលកាន់កាប់អាជីវកម្ម
  • hostile possession
    - ភាគៈអរិភូតការកាន់កាប់ដីអរិភូត
  • Peaceable possession
    - ភោគៈដោយសុខសាន្ត
  • Privity of possession
    - ចំណងភោគៈ (ព.ស)
    - ចំណងភោគៈ (ទំនាក់ទណនងដែលមានរវាងភាគីផ្សេងៗនៅក្នុងការកាន់កាប់ជាបន្តគ្នានូវអចលនទ្រព្យ)
  • Public possession
    - ភោគៈជាសាធារណៈ
  • Right of possession
    - សិទ្ធិជាម្ចាស់
  • Unequivocal possession
    - ភោគៈដោយឥតព្រលាំ
  • vacant possession
    - កម្មសិទ្ធិដែលនៅទំនេរ, ភាពខ្វះអ្នកកាន់កាប់ (ភាពដែលអាចចូលកាន់កាប់បានភ្លាមៗក្រោយពីទិញហើយព្រោះវានៅទំនេរចោល)
ENGLISH MEANING
noun
1.
The state of being possessed or controlled, as by an evil spirit, or violent passions; madness; frenzy; as, demoniacal possession.
2.
The act or state of possessing, or holding as one's own.
3.
The having, holding, or detention of property in one's power or command; actual seizin or occupancy; ownership, whether rightful or wrongful.
4.
The thing possessed; that which any one occupies, owns, or controls; in the plural, property in the aggregate; wealth; dominion; as, foreign possessions.
verb
1.
(TRANSITIVE) To invest with property.