Offender



noun
1.
(បច្ចេកទេស) អ្នកប្រព្រឹត្តបទល្មើស
verb
1.
(TRANSITIVE) ទោសករ, អ្នកប្រព្រឹត្ដបទមជ្ឈឹម, ពិរុទ្ធិករ, អ្នកប្រមាថ, អ្នកមើលងាយ, មិនពេញចិត្ដ
  • habitual offender
    - ជនប្រព្រឹត្តល្មើសជាទម្លាប់, ជនមិនរាងចាល
    - ជនប្រព្រឹត្តបទល្មើសជាទំលាប់, ជនមិនរាងចាល
ENGLISH MEANING
noun
1.
One who offends; one who violates any law, divine or human; a wrongdoer.