Offend

1.

(TRANSITIVE) (To displease. to do wrong. causing displeasure) ប្រមាថ, មើលងាយ, ធ្វើអោយខឹង, ស្រវាំង, ធ្វើអោយមានរបួស, ច្បាប់, ធ្វើឲ្យរបួស (ដោយគាបខ្លាំងឬបះទង្គិច), ធ្វើឲ្យថ្នាំងថ្នាក់, ធ្វើអោយឃ្នើសចិត្ដ, ធ្វើឲ្យឈឺ, ធ្វើអោយទាសអារម្មណ៍, ធ្វើឲ្យខូចខាត, បំពាន, មិនគោរព, មិនប្រព្រឹត្ដតាម
Example: Such a personal guestion might offend some people, Colours that don't match offend the eyes, Are you offended with me? offend someone ធ្វើអោយអាក់ អន់ចិត្ដ, offend one's taste ធ្វើអោយទាស់ចិត្ដ

2.

(បច្ចេកទេស) ប្រព្រឹត្តបទល្មើស, ប្រព្រឹត្តខុស, ធ្វើអោយទាស់ចិត្ត, ឬមើលងាយ

• offend against
  - ប្រព្រឹត្ដល្មើស, រំលោភ

1.

(TRANSITIVE) To strike against; to attack; to assail.

2.

(TRANSITIVE) To displease; to make angry; to affront.

3.

(TRANSITIVE) To be offensive to; to harm; to pain; to annoy; as, strong light offends the eye; to offend the conscience.

4.

(TRANSITIVE) To transgress; to violate; to sin against.

5.

(TRANSITIVE) To oppose or obstruct in duty; to cause to stumble; to cause to sin or to fall.