Medicine



1.
(FIGURATIVE) ឱសថអ្វីដែលធ្វើឲ្យស្រាកទុក្ខអ្វីៗដែលកែបំបាត់ហេតុអាក្រក់
2.
(LITERARY) ឱសថ, study medicine វិជ្ជាពេទ្យ
3.
(LITERARY) វេជ្ជវិជ្ជា
4.
(dose of) medicine ថ្នាំ
noun
1.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) វិជ្ជាពេទ្យ, វេជ្ជសាស្ដ្រ, ថ្នាំ
2.
(The scientific study of the prevention and cure of diseases and disorders of the body, the branch of this science that makes use of drugs, diet, esp., from surgery, any substance used in treating disease. -to take one's medicine to endure just punishment, etc) គ្រូពេទ្យ, ថ្នាំកែរោគ
Example: A doctor of medicine, A bottle of medicine, Medicine bottle, etc.
  • alleviating medicine
    - ថ្នាំព្យាបាលបណ្ដោះអាសន្ន
  • clinical medicine
    - ការសិក្សានិងព្យាបាលអ្នកជំងឺក្នុងមន្ទីរពេទ្យ
  • Doctor of Medicine
    - គ្រូពេទ្យ
  • doctor of veterinary medicine
    - គ្រូពេទ្យសត្វ, បសុពេទ្យ
  • emergency care medicine
    - វេជ្ជសាស្រ្តថែទាំបន្ទាន់
  • exotic medicine
    - វេជ្ជសាស្រ្តប្រទេសក្រៅ
  • experimental medicine
    - វេជ្ជសាស្រ្តពិសោធន៍
  • faculty of Medicine
    - មហាវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្រ្ត
  • forensic medicine
    - ច្បាប់វេជ្ជសាស្ដ្រ, វេជ្ជសាស្ដ្រអំពីឧក្រិដ្ឋកម្ម
  • general medicine
    - វេជ្ជសាស្រ្តទូទៅ
  • heroic medicine
    - ថ្នាំខ្លាំងសក្កិសិទ្ធ
  • homeopathic medicine
    - វេជ្ជសាស្ដ្រស្រាវជ្រាវអំពីជំងឺ ដោយប្រើមេរោគខ្លះដែលបង្កើតឲ្យមានជំងឺ
  • internal medicine
    - ការព្យាបាលជំងឺសរីរាង្គ, ជំងឺក្នុង
  • medicine cabinet
    - ទូដាក់ថ្នាំ
  • medicine capsule
    - គ្រាប់ថ្នាំមូល
  • medicine for the eyes
    - ថ្នាំដាក់ភ្នែក
  • medicine orally (to take)
    - លាបថ្នាំ
  • medicine with short activity
    - ថ្នាំមានសកម្មភាពខ្លី
  • nuclear medicine
    - ការប្រើសារធាតុវិទ្យុសកម្មដើម្បីថតឆ្លុះសារពាង្គកាយ
  • occupational medicine
    - វេជ្ជសាស្ដ្រការងារ
  • officinal medicine
    - ថ្នាំផ្សំតាមសៀវភៅឱសថ
  • packet medicine
    - ថ្នាំកញ្ចប់
  • paliative medicine
    - ថ្នាំធ្វើឲ្យធូរស្រាលបណ្ដោះអាសន្ន
  • patent medicine
    - ឈ្មោះឱសថផ្សំ, ថ្នាំពិសេស
  • physical medicine
    - រូបសាស្រ្ត-​វិជ្ជាពេទ្យ
  • preventive medicine
    - វេជ្ជសាស្ដ្របង្ការ
  • sports medicine
    - វេជ្ជសាស្ត្រកីឡា
  • take medicine
    - ផឹកថ្នាំ, លេបថ្នាំ
  • take one's medicine
    - ទទួលទណ្ឌកម្មដោយស្ម័គ្រចិត្ដ
  • tropical medicine
    - វេជ្ជសាស្ត្រប្រទេសត្រូពិច, វេជ្ជសាស្ត្រតំបន់ក្តៅ
  • veterimary medicine directorate
    - អគ្គនាយកដ្ឋានវេជ្ជសាស្ត្របសុពេទ្យ
  • veterinary medicine
    - វេជ្ជសាស្ត្រដែលទាក់ទងនឹងសត្វ
ENGLISH MEANING
noun
1.
The science which relates to the prevention, cure, or alleviation of disease.
2.
Any substance administered in the treatment of disease; a remedial agent; a remedy; physic.
3.
A philter or love potion.
4.
Among the North American Indians, any object supposed to give control over natural or magical forces, to act as a protective charm, or to cause healing; also, magical power itself; the potency which a charm, token, or rite is supposed to exert.
5.
Hence, a similar object or agency among other savages.
6.
Short for Medicine man.
7.
Intoxicating liquor; drink.
verb
1.
(TRANSITIVE) To give medicine to; to affect as a medicine does; to remedy; to cure.
1.
A physician