Forbearance



noun
1.
(gentleness and mercy toward offenders, patient endurance, indulgence) ការអត់ទ្រាំឬការទប់ចិត្ដ
2.
(ច្បាប់) ការពន្យារពេលប្រតិបត្តិការពុំទាន់ចាត់ការ
Example: A delay in enforcing rights.
ឧទាហរណ៍៖ ការពន្យា​ពេលក្នុង​ការអនុវត្តសិទ្ធិ ។
3.
(ច្បាប់) ការអត់ធ្មត់ពុំទារបំណុល
Example: Holding off demanding payment on a debt that is due.
ឧទាហរណ៍៖ ការទ្រាំមិនទារ​អោយសងបំណុលនៅពេលដែលបំណុលនោះដល់កាលកំណត់ត្រូវសង​ហើយនោះ ។
4.
(បច្ចេកទេស) ការពន្យារប្រតិបត្តិ, ការពុំទាន់ចាត់ការ (ការពន្យាពេលក្នុងការអនុវត្តសិទ្ធ)
ENGLISH MEANING
noun
1.
The act of forbearing or waiting; the exercise of patience.
2.
The quality of being forbearing; indulgence toward offenders or enemies; long-suffering.