Fanfare



noun
1.
(a short showy or ceremonious sounding of trumpets., publicity, demonstration, buildup) ក្រុមភ្លេងត្រែ, ការសរសើរហួសហេតុ, ច្រើនវាយព្រមគ្នា, ស្នូរកណ្ដឹងទូរសព្ទ, អស់ក្នុងវិហារមូយ, កណ្ដឹងរោទ៍ (នៃនាឡិកា) / បទផ្លុំត្រែនៃកងវរសេនាធំ musical fanfare ភ្លេងត្រែដើម្បីចាប់ប្រកាសមួយ, advertising fanfare អ្វីដ៏អឹកធឹក
ENGLISH MEANING
noun
1.
A flourish of trumpets, as in coming into the lists, etc.; also, a short and lively air performed on hunting horns during the chase.