Epidemic



noun
1.
ការរាលដាល, ការរាតត្បាត
adjective
1.
ដែលរាលដាល, ដែលរាតត្បាត
2.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ការរាលដាលរបស់មេរោគ, (ជំងឺឆ្លង)ដែលរាលដាលយ៉ាងរហ័ស, ដែលរាតត្បាត
  • dysenteric epidemic
    - ការរាតត្បាតជំងឺមួល
  • epidemic disease
    - ជំងឺរាតត្បាត, ជំងឺរាលដាលពេញស្រុកទេស
  • epidemic hepatitis
    - ជំងឺរលាកថ្លើម រាលដាលពាសពេញប្រទេស
  • stop an epidemic
    - កំចាត់រោគ
ENGLISH MEANING
noun
1.
An epidemic disease.
2.
Anything which takes possession of the minds of people as an epidemic does of their bodies; as, an epidemic of terror.