distressing is a form of:
Distress
- 1.
- (ច្បាប់) វិធីរិបអូសរបស់ដើម្បីជម្រះ
Example: The act or process of distraint by which a person (the distrainer) , without prior court approval, seizes the personal property of another in satisfaction of a claim, as a pledge for performance of a duty or in reparation of an injury. Where goods are seized in satisfaction of claim, the distrainer may hold the goods until the claim is paid and, failing payment, may sell them in satisfaction.
ឧទាហរណ៍៖ អំពើ ឬដំណើរការនោះជនម្នាក់ (អ្នករឹបអូស) ដោយគ្មានសេចក្តីយល់ព្រមជាមុនពីតុលាការរឹបយកចលនទ្រព្យរបស់អ្នកផ្សេងមួយទៀតដើម្បីជម្រះការទាមទារដូចជាការសន្យាបំពេញករណីកិច្ច ឬការជួសជុលការខូចខាតជាដើម ។ នៅក្នុងករណីដែលរបស់របរត្រូវបានគេរឹបអូសដើម្បីជម្រះការទាមទារនោះ អ្នករឹបអាចកាន់កាប់រក្សារបស់សនោះរហូតទាល់តែការទាមទារនោះ ត្រូវបានសងហើយបើសិនជាមិនបានសងវិញអ្នករឹបអាចលក់របស់របរនោះដើម្បីជម្រះគា្នគឺ (ទូទាត់គ្នា) ។
noun
- 1.
- (បច្ចេកទេស) វេទនារម្មណ៍ ការរងទុកលំបាក បណ្តាលអោយរងទុក្ខ
- 2.
- (suffering caused by pain, worry, losses or exhaustion, a state of danger or trouble) mental distress ទុក្ខព្រួយ, ទុក្ខភ័យ, ship in distress អាសន្ន, គ្រោះថ្នាក់
Example: Maggie caused the mother great distress whenever she stayed out late at night.
verb
- 1.
- (TRANSITIVE) (To cause grief or suffering, to cause pain or anguish to) ធ្វើអោយឈឺចាប់, ទុក្ខព្រួយ, ធ្វើអោយក្ដៅក្រហាយ
Example: The man's injury caused him much distress, The whole family was distressed over the accident, a ship in distress, distress oneself, distressed areas.
- 1.
- agony, anguish, anxiety, discomfort, grief, misery, pain, sorrow, suffering, torment, torture, tribulation, worry
- 1.
- joy, relief, solace