Collateral estoppel



noun
1.
(ច្បាប់) ការមិនទទួលបណ្តឹងជាថ្មី
Example: A legal principle that says when an issue of ultimate fact has been determined by valid judgment, that issue cannot be again litigated between the same parties in future litigation.
ឧទាហរណ៍៖ គោលការណ៍ច្បាប់ដែលនិយាយថា កាលណាបញ្ហាអ្វីមួយនៃអង្គហេតុចុងក្រោយបំផុតត្រូវបានសម្រេចដោយសាលក្រមដែលមានសុពលភាពហើយនោះ​បពា្ហនោះមិនអាចយកមក ប្តឹងផ្តល់ជាថ្មីរវាងភាគីដែលនៅក្នុងបណ្តឹងមួយខាងមុខទៀតបានទេ ។