Citation



noun
1.
(A mention in an official dispatch, a passage cited, a summons to appear before a court of law, a reference to a legal statute, etc) literary citation សេចក្ដីស្រង់ (អាគតដ្ឋាន) / traffic citation ដីកាកោះ, citation of heroism គុណកថា
Example: Some dictionary writers use citations to show what words mean.
2.
(ច្បាប់) សេចក្តីស្រង់
Example: A reference to a legal authority. For example, a citation to a statute or case.
ឧទាហរណ៍៖ ការយោងដល់អំណាចច្បាប់មួយ ។ ឧទាហរណ៍៖ ដូចជា​សេចក្តីស្រង់ច្បាប់​ឬករណីបណ្តឹងជាដើម ។
3.
(ច្បាប់) ដីកាបង្កាប់អោយចូលខ្លួន
Example: A writ issued out of a court of competent jurisdiction, commanding a named person to appear on a specified day. The object of a citation is to give the court proper jurisdiction and to notify the defendant that a suit has been filed.
ឧទាហរណ៍៖ ដីកាចេញពីតុលាការ​ដែលមានយុតា្តធិការពេញសមត្ថកិច្ច​បញ្ជាអោយជនណាម្នាក់​ដែលមានឈ្មោះក្នុង​ដីកាកោះនោះមកបង្ហាញខ្លួននៅតុលាការនៅថ្ងៃដែលមានកំណត់ក្នុងនោះ​និង​ធើ្វអី្វម្យ៉ាងដែលមានចែងក្នុងនោះដែរ ។ កម្មវត្ថុនៃដីកាកោះគឺដើម្បីផ្តល់អោយ​តុលាការ​នូវយុត្តាធិការត្រឹមត្រូវ​និងដើម្បីប្រាប់ចុងចោទ អោយដឹងថាគេបានរៀបចំសំណុំរឿង​បណ្តឹងហើយ ។
4.
(បច្ចេកទេស) ដីកាកោះឡើងតុលាការ, ការដកស្រង់សំដី, ការទាញអាគតដ្ឋាន, ការសំអាងភស្តុតាង
ENGLISH MEANING
noun
1.
An official summons or notice given to a person to appear; the paper containing such summons or notice.
2.
The act of citing a passage from a book, or from another person, in his own words; also, the passage or words quoted; quotation.
3.
Enumeration; mention; as, a citation of facts.
4.
A reference to decided cases, or books of authority, to prove a point in law.
1.
charge, summons, ticket
2.
award, certificate, commendation