Blunder



noun
1.
(to move clumsily. stumble; to make a foolish mistake) ការភ័ន្ដច្រឡំខ្លាំង, មតិខុស, កំហុស, ការប្រព្រឹត្ដខុស, កំហុសផ្ដេសផ្ដាស, កំហុសចោលម្សៀត
verbpast tense: blundered ; past participle: blundered ; present participle: blundering ;
1.
(INTRANSITIVE) (to do poorly bungle) ធ្វើផ្ដេសផ្ដាស, ធ្វើចោលម្សៀត, ធ្វើឲ្យមានការភ័ន្ដច្រឡំឬយល់ខុស
ENGLISH MEANING
noun
1.
A gross error or mistake, resulting from carelessness, stupidity, or culpable ignorance.
verbpast tense: blundered ; past participle: blundered ; present participle: blundering ;
1.
(INTRANSITIVE) To make a gross error or mistake; as, to blunder in writing or preparing a medical prescription.
2.
(INTRANSITIVE) To move in an awkward, clumsy manner; to flounder and stumble.
3.
(TRANSITIVE) To cause to blunder.
4.
(TRANSITIVE) To do or treat in a blundering manner; to confuse.
1.
Confusion, disturbance