Crisis



noun — Plural: Crises
1.
(A decisive time, a time of danger or trouble, a time of unusual difficulty) វិបត្ដី
Example: Dara's election was a crisis in the struggle over democracy.political crisis វិបត្ដិ, crisis of a play កន្លែង​ធ្វើ​ឱ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍​ក្រៃលែង, crisis of a disease ពេល​ដែល​កញ្ជ្រោល​មែន​ទែន
Example: The doctor said that my aunt had passed the crisis.
2.
(បច្ចេកទេស) វិបត្តិ
  • banking crisis
    - វិបត្តិធនាគារ
  • credit crisis
    - វិបត្តិឥណទាន
  • crisis measure
    - វិធានការទប់ស្កាត់វិបត្តិ
  • debt crisis
    - វិបត្តិបំណុល
  • diplomatic crisis
    - វិបត្តិការទូត
  • dollar crisis
    - វិបត្តិប្រាក់ដុល្លារ
  • ecological crisis
    - នៃវិបត្ដិបរិស្ថាន
    - វិបត្តិបរិស្ថាន
  • economic crisis
    - វិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច
  • economical crisis
    - វិបត្តិបរិស្ថាន
  • emotional crisis
    - វគ្គរំភើប
  • financial crisis
    - នៃវិបត្ដិហិរញ្ញវត្ថុ
    - វិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុ
  • finanial crisis
    - វិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុ
  • hypertensive crisis
    - វិបត្តិឈាមលើស
  • liquidity crisis
    - ការគ្មានទ្រព្យសកម្មរាវ, វិបតិ្តសន្ទនិយភាព
  • monetarism crisis
    - វិបត្តិរូបិយវត្ថុ
  • myoclonic crisis
    - វិបត្តិកន្ត្រាក់សាច់ដុំ
  • political crisis
    - វិបត្តិនយោបាយ
  • power crisis
    - វិបត្តិថាមពល
  • sterling crisis
    - វិបត្តិប្រាក់ស្ទែរលីង (ផោន)
  • take crisis
    - ចាត់វិធានការសង្គ្រោះបន្ទាន់
ENGLISH MEANING
noun — Plural: Crises
1.
The point of time when it is to be decided whether any affair or course of action must go on, or be modified or terminate; the decisive moment; the turning point.
2.
That change in a disease which indicates whether the result is to be recovery or death; sometimes, also, a striking change of symptoms attended by an outward manifestation, as by an eruption or sweat.
1.
acme, conjuncture, contingency, emergency, exigency, juncture, pass, pinch, predicament, strait
1.
calm, equilibrium, normality, stability