Wretch

1.

(a very unfortunate or miserable person, a despicable person, a bad, contemptible person) មនុស្សរងទុក្ខវេទនា, អ្នកហ៊ានប្រព្រឹត្ដបទឧក្រិដ្ឋ

2.

(បច្ចេកទេស) មនុស្សរងទុក្ខវេទនា, មនុស្សខូច

1.

ដែលអភ័ព្វ, ដែលមានទុក្ខ, អកុសល, ដែលចង្រៃ, ដែលកំសត់, អោយអាណិត, ដែលស្រពាប់ស្រពោន, មានទុក្ខ, ដែលឲ្យគេស្អប់, ដែលគ្មានតម្លៃ, ដែលមិនសំខាន់, ដែលជាប់បទឧក្រិដ្ឋ, បព្រឹត្ដបទឧក្រិដ្ឋ, ដ៏លាមក

1.

A miserable person; one profoundly unhappy.

1.

(TRANSITIVE) One sunk in vice or degradation; a base, despicable person; a vile knave; as, a profligate wretch.