Treason

1.

(betrayal of one's country, betrayal, treachery) អំពើក្បត់ (ជាតិ), ការក្បត់ (ជាតិ)
Example: He was punished as treason.

2.

(ច្បាប់) អំពើក្បត់, ក្បត់ជាតិ
Example: A crime of adhering to the enemy and giving him aid and comfort.
ឧទាហរណ៍៖ បទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌមួយស្តីអំពីការចូលរួមជាមួយសត្រូវ​និងផ្តល់ជំនួយ​និងផាសុខភាពដល់សត្រូវ ។

3.

(បច្ចេកទេស) អំពើក្បត់ជាតិ (​បទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌមួយស្តីអំពីការចូលរួមជាមួយសត្រូវផ្តល់ជំនួយ និង​ផាសុកភាព​ដល់សត្រូវ)

ឃ្លាដែលទាក់ទង

• high treason
  - ការក្បត់ជាតិឬរដ្ឋ
• It boils down to treason
  - បើនិយាយឱ្យខ្លីទៅគឺជាអំពើក្បត់
• that amounts to treason
  - នោះសន្មតថាជាអំពើក្បត់មួយ

1.

The offense of attempting to overthrow the government of the state to which the offender owes allegiance, or of betraying the state into the hands of a foreign power; disloyalty; treachery.

2.

Loosely, the betrayal of any trust or confidence; treachery; perfidy.

Synonyms

1.

betrayal, cabal, collusion, combination, conspiracy, intrigue, machination, plot, subversion, treachery