Plague



noun
1.
(បច្ចេកទេស) ការំខាន ញាំញី
2.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ជម្ងឺបិស, រោគប៉ែស្ដ
  • bubonic plague
    - ជម្ងឺគ្រុននម្យ៉ាងមានកូនកណ្ដុរចុះផងក្អួតផង, ជម្ងឺដែលបណ្ដាលឲ្យស្លាប់ដោយឆ្លងមកមនុស្សតាមរយៈចៃនៃសត្វកណ្ដុរ
    - នៃជំងឺគ្រុនម្យ៉ាងដែលមានកូនកណ្ដុរផងចុះក្អួតផង
    - ជម្ងឺគ្រុន (ត្រជាក់, គ្រុន, ក្អួត, រាក)
  • plague vaccine
    - វ៉ាក់សាងប្រឆាំងជំងឺប៉េស្ដ
ENGLISH MEANING
noun
1.
That which smites, wounds, or troubles; a blow; a calamity; any afflictive evil or torment; a great trail or vexation.
2.
An acute malignant contagious fever, that often prevails in Egypt, Syria, and Turkey, and has at times visited the large cities of Europe with frightful mortality; hence, any pestilence; as, the great London plague.
verb
1.
(TRANSITIVE) To infest or afflict with disease, calamity, or natural evil of any kind.
1.
To vex, to tease, to harass