Speech



noun
1.
(the act or power or manner of speaking, the act of speaking, the power or ability to speak, what is spoken, manner of speaking, language or dialect, formal talk delivered in public formal address) ការនិយាយ, វាចា, សំដី, ពាក្យសន្ទនាគ្នា
Example: The power of speech, I can tell from your speech that you are Kampuchea Krom, Animals do not have, The mayor made a speech, Dara uses good speech, a graduation speech. power of speech ការនិយាយ, make a speech សុន្ទរកថា, speech of a given region ភាសាដោយឡែក, Drama forgot his speech អ្វីៗដែលត្រូវនិយាយ
Example: The senator gave a speech on the steps of the town hall.
2.
ការនិយាយ
  • address the speech
    - ថ្លែងសុន្ទរកថា
  • concession speech
    - សម្តីសារភាពការបរាជ័យ
  • deliver a speech
    - ថ្លែងសន្ទរកថា, សូត្រសន្ទរកថា
  • extend the speech
    - ថ្លែងសុន្ទរកថា
  • figure of speech
    - ពាក្យប្រៀបធៀប
  • formal speech
    - ការថ្លែងការណ៍ជាផ្លូវការ, ការនិយាយជាផ្លូវការ
  • free speech
    - ការនិយាយស្តីដោយសេរី
  • freedom of speech
    - សេរីភាពក្នុងការនិយាយស្តី
    - សេរីភាពក្នុងការនិយាយស្តីនិងបញ្ចេញមតិ
  • guarded speech
    - និយាយដោយប្រយ័ត្នប្រយែង
  • incendiary speech
    - សំដីអុជអាល
  • keynote speech
    - សន្ទរកថាក្នុងកិច្ចប្រជុំ
  • maiden speech
    - សន្ទរកថាដំបូងបង្អស់របស់សមាជិកសភាថ្មីក្នុងរដ្ឋសភា
  • oily speech
    - ដែលរអិល, ដែលមិនរកាក់រកុប
  • one minute speech
    - សន្ទរកថាដ៏ខ្លី
  • part of speech
    - ចំពូកនៃសព្ទ (ឧទាហរណ៍៖ កិរិយាសព្ទ, គុណនាម ។ល។)
  • rabble-rousing speech
    - សម្តីបញ្ចុះបញ្ចូលក្នុងបំណងនយោបាយ
  • scabbibg speech
    - ការនិយាយត្រដិត
  • speech therapy
    - ការព្យាបាលអ្នកមានបញ្ហានិយាយ
  • The speech was a whitewash
    - ការបំបិទ, ការគ្របកំបាំង
ENGLISH MEANING
noun
1.
The faculty of uttering articulate sounds or words; the faculty of expressing thoughts by words or articulate sounds; the power of speaking.
2.
He act of speaking; that which is spoken; words, as expressing ideas; language; conversation.
3.
A particular language, as distinct from others; a tongue; a dialect.
4.
Talk; mention; common saying.
5.
Formal discourse in public; oration; harangue.
6.
Ny declaration of thoughts.
verb
1.
(TRANSITIVE, INTRANSITIVE) To make a speech; to harangue.
1.
conversation, dialogue, discourse, discussion, lecture, report, talk
1.
conrrespondence, meditation, silence, writing