small medium large

Main

noun

1.: (The main pipe or channel or cable in a public system for conveying water, gas, etc., strength only in with might and main, with all one's strength, the sea, the mainland -in the main chiefly) water main បំពង់ធំ
Example: Main body of an army, Main points of an argument, Main road, main line, main drain, Mainmast, sail, etc.in the main បើគិតអោយសព្វគ្រប់ទៅ, by main force ដោយកម្លាំងខ្លាំង, in the main ស្ទើរតែទាំងអស់ the main chance ប្រាក់, ទ្រព្យសម្បត្ដិ, main door ទ្វារធំ, main entrance ទ្វារធំ, main force កងទ័ពធំ, main point ចំណុចសំខាន់, សំខាន់, សេចក្ដីសំខាន់ main street ថ្នល់សំខាន់, សំខាន់
2.: (កាព្យនិទាន) សមុទ្រ
Example: on the main

adjective

1.: (principal, most important) ដើម, ទីមួយ, លេខមួយ, ឯក, សំខាន់បំផុត, ចាំបាច់បំផុត, បឋម, ដំបូង, សារវន្ដ, សំខាន់, ឆ្នើម, ខ្ពស់, ខ្លាំង main office ធំ, main idea សំខាន់បំផុត

ឃ្លាដែលទាក់ទង

coup de main
- ការវាយប្រហារដោយឆ្មក់ហើយគ្មានប្រដាប់គ្រប់គ្រាន់, ប្រតិបត្តិដោយក្លាហានដោយរហ័ស, ការជួយ (មួយដៃមួយជើង)
In the main
- ពិនិត្យពិច្ច័យរួម
main bronchi
- បំពង់ខ្យល់សំខាន់ពីរដែលបែកមែកចេញពី បំពង់ខ្យល់ខាងក្រៅសួត
main crop
- ដំណាំចំបង, ដំណាំចាំបាច់
main market
- ផ្សារធំ
main office
- ការិយាល័យធំ, ទីស្នាក់ការធំឬ (កណា្តល)
main street
- ផ្លូវធំ
water main
- បំពង់ដ៏សំខាន់នៅក្នុងប្រព័ន្ធផ្គត់ផ្គង់ទឹក

ENGLISH MEANING

noun

1.: A hand or match at dice.
2.: A stake played for at dice.
3.: The largest throw in a match at dice; a throw at dice within given limits, as in the game of hazard.
4.: A match at cockfighting.
5.: The chief or principal part; the main or most important thing.
6.: The great sea, as distinguished from an arm, bay, etc. ; the high sea; the ocean.
7.: The continent, as distinguished from an island; the mainland.

adjective

verb

1.: Principal duct or pipe, as distinguished from lesser ones; esp. (Engin.), a principal pipe leading to or from a reservoir; as, a fire main.
2.: Strength; force; might; violent effort.

អត្ថន័យផ្សេងទៀត