Knee



noun
1.
(The joint between the thigh and the lower leg, anything like a knee, part of a garment covering this joint) ជង្គង
Example: I've hurt my lines, Take a child on one's knee. bow the knee before លុតជង្គង់ចុះ (ព្រមអង្វរ), fall upon one's knees លុតជង្គង់ចុះ, ក្រាបចុះ, on the knees លើភ្នែន, go down on one's knee លុតជង្គង់ចុះ
2.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ជង្គង់
  • housemais’s knee
    - សភាពដែលថង់ទឹកនៅជង្គង់ហើម បង្កដោយលុតជង្គង់លើផ្ទៃរឹង
  • internal derangement of the knee
    - ការងាប់ក្បាលជង្គង់ដោយសាររហែកសាច់ដុំក្បាលជង្គង់
  • knee jerk
    - ភាពភ្ញោចរបស់សរសៃគ្រាប់អង្គុញ
    - រេផ្លិចជង្គង់
  • knee joint
    - សន្លាក់ឆ្អឹងក្បាលជង្គង់
  • knock knee
    - ជង្គង់កន្ធែក
  • locked of the knee
    - ការគ្រេចឬថ្លោះឆ្អឹងខ្ចីក្បាលជង្គង់
  • locking of the knee
    - ភាពជាប់សន្លាក់ឆ្អឹងក្បាលជង្គង់
  • water on the knee
    - ភាពមានទឹករំអិលច្រើនពេកក្នុងសន្លាក់ក្បាលជង្គង់
ENGLISH MEANING
noun
1.
In man, the joint in the middle part of the leg.
2.
The joint, or region of the joint, between the thigh and leg.
3.
In the horse and allied animals, the carpal joint, corresponding to the wrist in man.
4.
A piece of timber or metal formed with an angle somewhat in the shape of the human knee when bent.
5.
A bending of the knee, as in respect or courtesy.
verb
1.
(TRANSITIVE) To supplicate by kneeling.